#کوتاه_گفتار 📽 سفر تاجیکستان 🔹 همسفر با دکتر ژاله آموزگار در خجند ۲۱ مهرماه ۱۴۰۳ 🔸همیشه باور داشتم که ایده و مفهوم ایران و باورها و فره ایرانی در قالب داستان‌های تمثیلی در لالایی‌های مادران و مادربزرگان جاری و باقی است. مادران با آن گنجینه شگرف از قصه‌ها و آوازها، وارثان بیم و رنج و  پاسداران امیدها و آرزوهای جمعی و نگاهبانان بی‌مزد و منت زبان مادری‌ هستند. زبانی که پیوند جادویی کودکان را با هفت‌هزارسالگان حفظ می‌کند. نخستین بار که کتاب تاریخ اساطیری ایران را خواندم دانستم که ژاله آموزگار، در کشاکش فراموشی جمعی، یک تنه بار میراث بزرگ آگاهی مادرانه‌ای را بر دوش می‌کشد. در سفر به ورارود که ‌پارهٔ تن ایران است، بخت یار ما بود و با او هم‌راه و هم‌قدم شدیم. او که از تبار مادران مثالی ایران‌ است، مانای امید خویش را با مهر به دست پژوهشگران جوان سپرد و از دلواپسی‌هایش برای ایران گفت. به راستی که کوهی نستوه و بشکوه‌تر از شانهٔ مادران میهنم هرگز ندیده‌ام. آباد بمانید. ✍ گزارش: دکتر مرسده اسلامی @kheradsarayeferdowsi