💟... نکته مهم آن است که آنچه در رباعیات خیام مشاهده میشود، پوچی نیست، بلکه زندگی در آن جریان دارد. شاید ابدی بودن زندگی بیش از آنکه میتوانست معنایی به آن ببخشد، میتوانست بیانگر نفی ستمی باشد که با محدود بودن آن غلبه می یابد. میتوان در دو رباعی زیرتوجه به بهره مندی از دنیا و معنای زندگی را دریافت : برچشم تو عالم ار چه می آرایند مگرای بدان که عاقلان نگرایند بسیار تو چو روند و بسیار آیند بربای نصیب خویش کِت بربایند چون نیست مقام ما در این دهر مقيم پس بی می و معشوق خطایی ست عظیم تا کی ز قدیم و محدث امیدم و بیم چون من رفتم جهان چه محدث چه قدیم 🗞 #مقاله (کورسویی در هزارتوی رباعیات خیام) 🆔 @khayyam_nishabouri