دو محور از سخنان آقای فرزین در اولین روز انتخاب ایشان به عنوان رئیس کل بانک مرکزی در کانون توجه اهالی بازار سرمایه قرار گرفته که با کمی دقت هیچ تغییر نگرشی نسبت به روسای قبلی بانک مرکزی در آن دیده نمی شود .
۱ ) تثبیت دلار نیمایی در عدد ۲۸۵۰۰ تومان و مرجع دانستن آن
۲ ) کاهش اندازه بازار دلار آزاد و نزدیک سازی آن به قیمت ارز بازار مبادله ای
اگر چنانچه دو مورد ذکر شده توسط آقای فرزین بر پایه قواعد اقتصادی و نه با عملکرد دستوری و حراج ذخایر ارزی صورت بگیرد به طور حتم مطلوب و خواسته همگان خواهد بود و اصولا ثبات برای اقتصاد یک کشور می تواند عامل پیشرفت باشد ولی رسیدن به ثبات از کانال سیاستگذاری درست می گذرد نه قیمت گذاری دستوری !!
وقتی به صورت دستوری در یک اقتصاد تورمی گرفتار رکود و با شرایط خاص تحریمی یک عدد را به عنوان مرجع و هدف اعلام می کنید باید بدانید که نتیجه ای به جز تجربیات قبلی بانک مرکزی را کسب نخواهید کرد و در صورت عدم موفقیت در حفظ و کسب دو مورد یاد شده در کامنت روز اولتان ، می توان روزهای بدی را متصور شد ؛ به بیان دیگر اگر تابوی دلار ۲۸۵۰۰ تومانی بازار نیما بشکند تابوی خیلی چیزهای دیگر هم خواهد
شکست !! در واقع شما عاقبت خود را به دلار ۲۸۵۰۰ تومانی گره زدید !!!
درباره مورد دوم که وعده تضعیف بازار آزاد دلار داده شده ، در واقع شعاری عمل شده و تعریفی کاملا کیفی است که نیازی به فوکوس برای تحلیل آن وجود ندارد ، صرفا می توان تداوم توزیع رانت در صورت پرداختن بیشتر بانک مرکزی به کنترل بازار دلار نقدی را نتیجه آن دانست .
نتیجه گیری نهایی :
تثبیت نرخ ارز به شرطی میسر خواهد بود که تورم و انتظارت تورمی کنترل شود که البته به نظر میرسد بخش زیادی از آن ریشه سیاسی دارد و بخش دیگر به دلیل سیستمی شدن آن است .
اگر امکان کنترل تورم وجود نداشت ، کنترل نرخ ارز باعث رونق رانت و تعمیق رکود خواهد بود و فرقی نمیکند رئیس کل بانک مرکزی چه کسی باشد !!
" با دید موفقیت کوتاه مدت و قبول
شکست میان مدت "
#دلار#تورم #رکود#رانت #اثر_کوتاه_مدت #شکست@khanevadeboursy