گالیله در غم‌انگیزترین لحظه‌ی شکست، سنتِ دیرینِ قهرمان‌سازی را درهم می‌شکند.
هنگامی که شاگردان خشمگین و بی‌تابش به طعنه می‌گویند: "بدبخت ملتی که قهرمان ندارد"، گالیله، درهم شکسته و ناتوان، تنها و بی‌یاور، جوابی بی‌نظیر میدهد:
"بدبخت ملتی که به قهرمان احتیاج دارد".
همین است.
اگر ملتی بدبخت و درمانده نباشد چه حاجتی به قهرمان دارد؟
چه بدبختی از این بالاتر که مردمی بنشینند و منتظرِ ظهورِ قهرمانی باشند؟
✍برتولت برشت«خانه تسنیم دامغان»
@khane_tasnim
