EC 🦦

بقیه میگن ارثیه‌ی عمه‌ها و سایر فامیل‌های پدریه و تو سن ۲۶ سالگی این تعداد تار سفید مو زیادیه ولی خود من میگم هر کدوم از این تارهای سفید یادگار همون روزایی هستن که سرد و سیاه و تاریک بودن ولی سرماش نشست رو سرم تا موهام مث برف سفید بشه ولی قلبم گرم بمونه:)

دیگه واقعا تعداد تارهای سفید گیسوانم داره به حدی میرسه که میتونم ادعا کنم من این موها رو تو آسیاب سفید نکردم:)

این روزا از خیلی چیزا جا میمونم ولی نمیشد از این یکی هم جا بمونم چون تولد چنل‌نویس موردعلاقمه.
امیدوارم روز و روزگارت به شیرینی وجود نازنینت باشه و دنیا هم به اندازه‌ی مهر و محبتی که سمت آدماش میفرستی با قلب نازنینت مهربون باشه✨
تولدت مبارک شیرین‌ترین لیمو 🍋🎂

موضوع این بود که به کرکتر اصلی گفتن آهنگ درخواستیت رو بگو تا پخش کنیم و استرست موقع پرتاب کم بشه‌‌‌...
اون بنده خدا هم نمی‌دونست منظورشون اونه و کلا هول شده بود از ترس.
یهو این پخش شد و گفت همین آهنگ درخواستی منه🤣
حالا اگه من بودم میگفتم لطفا غمگین پخش کنین🐳

این آهنگ سکانس پرتاب سفینه تو سریال #AskTheStars پخش شد و از همون خواننده‌س که گانگنام استایل رو خونده و خیلی تو کره معروفه‌.‌..
ولی من این آهنگو بیشتر دوس دارم و کاش باهاش یه ادیت از سریال محبوب این روزام بزنم🥲

دیدن ادیت از سریال آندرریتد موردعلاقم قلبم رو بوجی موجی میکنه🥲✨🤍

هر وقت چیزی برای گوش دادن ندارم:
داریوش و روزبه

به مناسبت روز مرد باید اعلام کنم روزم مبارک باشه که تا این جای زندگیم مث مرد رو پای خودم وایسادم و هیچ محبوب خری ندارم.

متنفرم از همراه بیمارای پررو که جلوی پرستار شیرن و جلوی دکتر موش...
یه بیمار داریم که دیروز از icu پذیرش شده اما به دلایلی دوباره باید امروز منتقل شه icu.
بعد همراهش یه زنیکه‌ی پررو و کثافت بود که میگه این چه وضعیه چرا این جا کسی رسیدگی نمیکنه چرا مریض رو از اون جا انداختن بیرون بعد دوباره ميبرن اون جا.
منم گفتم دکتر گفته خانوم ما که خودمون مریض رو جا به جا نمی‌کنیم باید به دکتر بگی...
میگه چرا این قدر به هم دیگه حواله میکنین و من الان کجا با دکتر حرف بزنم...
خوبه ما تازه پارتی هم داشتیم و وضعمون اینه‌‌‌...
منم گفتم ربطی به پارتی نداره دستور دکتر بوده که جا به جا شه باید به خودش بگین اگه خودشم بود این طوری داد میزدین؟
همین عوضیا صبح که دکتر میاد ویزیت کلا یا نیستن یا تا زانو خم میشن براش‌.
بعدشم این خیلی طبیعیه که یه بیمار تو بخشای مختلف جا به جا بشه و نمیدونم چرا فقط به کادر درمان میرسن هار میشن ملت!

به هدنرس هم جملاتی گفتم که خلاصه‌ش این بود که به من چه برو پاچه‌ی یه نفر دیگه رو بگیر.

ماجراهای بیمارستان دیگه به حدی برام تکراری و مزخرف شده و به حدی مدت زمان طرحم مث پنیر پیتزا کش اومده که این اواخر همه‌ی اتفاقات صرفا همون لحظات عصبیم میکنن ولی بعدش حتی حال ندارم بگم چی شده و همه چی رو به یه ور نورون‌های مغزم می‌گیرم.
مثلا ظهر بعد از اون ماجرا رفتم تو اتاق دارو چون دنبال چیزی میگشتم و محل سگ هم ندادم به کسی