♦️ روزه در ادیان
🔹زرتشت
در آیین زرتشت روزه گرفتن و نخوردن آب و غذا بخاطر اینکه باعث سستی بدن و عدم فعالیت مفید و کار روزانه میشود، ناپسند میباشد. اما برای افراط نکردن در خوردن گوشت حیوانات، روزهای دوم و دوازدهم و چهاردهم و بیست و یکم هر ماه زرتشتیان از خوردن گوشت پرهیز میکنند. این چهار روز متعلق به چهار امشاسپند میباشد.
در اوستا مفهوم روزه به روزه باطنی نسبت داده میشود و روزه ظاهری وجود ندارد اگرچه امساک و تحت فشار قرار دادن جسم برای تمرکز بیشتر بر اعمال و مناسک دینی عملی ستودنی است.
در آیین زرتشت در ۴ روز مخصوص در هر ماه هر نوع کشتار و قربانی کردن حیوانات و استفاده کردن از گوشت ممنوع است.
🔹صابئین
صابئین یا مندائیان؛ پیروان حضرت یحیی علیهالسلام در روزهای ویژهای از سال که آنها
را مبطل مینامند از خوردن گوشت، ماهی، تخم مرغ خودداری میکنند. از جمله این روزها ۲۶ و ۲۷ و ۲۸ و ۲۹ و ۳۰ ماه سمبلتا، روزهای ششم و هفتم ماه دولا و روز دوم ماه هطیا است. آنها روزه واقعی
را روزهدار بودن اعضا و جوارح آدمی میدانند که در
کتاب کنزاربا یا صحف آدم، مقدسترین
کتاب مندائیها آمده است: «ای مومنان برایتان گفتم که روزه بزرگ فقط نهی از خوردن و آشامیدن نیست بلکه دیدگانتان
را از نگاههای هیز و شیطانی و گوشهایتان
را از شنیدن حرفهایی که مردم در خانه خود میزنند برحذر دارید و زبانهایتان
را به گفتارهای دروغ و ناپسند نیالائید و ...».
#کتاب_زندگی_ات_را_با_دانایی_ورق_بزن ▪️تحریریۀ
کتاب سرای ادیان
@ketabsara_adyan