کتابِ پزشکی نوشتنِ خسرو یکمِ انوشیروان، یوزف ویزهوفر

In Medicine, Iranian and Indian as well as western traditions were assimilate-they are reported by Burzoy, himself a physician from Nishapur, in his introduction to the Collection of fables. According to one Arabic source, Husruw I even wrote a medical book himself, a compilation based on Greek and Indian Works. Through Sasanian Middle Persian meditation not only medical and pharmaceutical Literature from both east and west, but also Romano-Beyzantine agricultural writings and the Almagest of Ptolemy, found their way into Arabic literature.¹

Note:
1. For the intermediary role of Sasanian Iran in Law and Science see Gignoux 2006; Ullmann 1978; Richter-Bernburg 1998, 1999, 2000.

در پزشکی، سنت‌های پزشکیِ ایرانی و هندی همچنین سنت‌های باختری در هم جذب شدند-این‌ها از سوی برزویه، که خود پزشکی از نیشاپور بود، در پیشگفتارِ مجموعه‌ی داستان‌هایش گزارش شده است. بنابر یک بن‌مایه‌ی عربی، خسرو یکم حتا خودش یک کتابِ پزشکی نگاشت، مجموعه‌ای براساسِ آثارِ یونانی و هندی. از راهِ میانجی‌گریِ پارسیِ میانه‌ی ساسانی، نه تنها ادبیاتِ پزشکی و داروسازی هم از خاور و هم از باختر، بلکه همچنین نوشتجاتِ رومی-بیزانسیِ کشاورزی و المجسطیِ بطلمیوس، راه‌شان را به ادبیاتِ عربی یافتند.¹

یادداشت:
۱. برای نقشِ میانجی‌ِ ایرانِ ساسانی در دانشِ حقوق و دانش، بنگرید به:
Gignoux, P.(ed), 2006, Prolégomènes pour une histoire des idées de I'Iran sassanide: convergences et divergences. In Wiesehöfer and Huyse 2006: 71_81;
Ullmann, M., 1978, Islamic Medicine, Edinburgh:
Ritcher-Bernburg, L., 1998, On the diffusion of medical knowledge in Persian court culture during the fourth and fifth centuries A.H. In Z. Vezel et al.(eds.), La science dans le mounde iranien à l'époque islamique. Tehran: 219_233;
Ritcher-Bernburg, L., 1999, Iran's Contribution to Medicine and veterinary science in Islam AH 100-900/AD 700-1500. In J. A. C. Greppin et al.(eds.), The Diffusion of Greco-Roman Medicine into the Middle East and the Caucasus, Delmar: 139_167;
Ritcher-Bernburg, L., Medicine, Pharmacology and Veterinary Science in Islamic Eastern Iran and Central Asia. In C. E. Bosworth and M. S. Asimov(eds.), History of Civilizations of Central Asia, vol. IV: The Age of Achievement: AD 750 to the End of the Fifteenth Century, pt 2, The Achievement, Paris.

بن‌مایه:
The Court and Court Society in Ancient Monarichies, Edited by A. J. S. Spawforth, New York, Cambridge University Press, 2007, P. 77_78.

#ساسانیان
#دانش_پزشکی_ایران_باستان
#خسرو_انوشیروان
https://t.center/ketabkhaFFRF