نخستین پزشک در ایران باستان اوستا از تریته (Thrita) پدر گرشاسب پهلوان در جایگاه نخستین پزشک یاد کرده است. وی کسی بوده که با کمک یافته های کهن اوستا و اَروند(تجربه) زرتشتیان، بیماری های گوناگون، زخم نیزه و تب سوزان را درمان می کرده است. وندیداد که نیکی با نگارش اوستایی از روزگار باستان است نیز در کرده بیستم آورده است که تریته در میان مردم و پرهیزگاران و پیشوایان نخستین کسی است که تندرستی دهنده، نابود کننده جادو و زورآور است که بیماری را و مرگ و زخم پران و گرمای تب را از تن مردمان دور می کند. همچنین می افزاید که تریتَه در دانش پزشکی برای درمان به جستجو پرداخت و از فلزها و مواد گوناگون برای مبارزه با درد و مرگ بی هنگام، سوختگی، تب، سردرد، تب و لرز، بیماری آژانه، بیماری اژهوه و بیماری پلید، مارگزیدگی، بیماری دورکه، بیماری ساری، چشم زخم، گندیدگی و آلودگی که اهریمنی درون مردم پدید آید. داروهایی یافته بود. در همین نوشته اوستایی به کاردی ویژه اشاره شده که در نزد تریته بوده تا با آن از شیوه کِرِتو بئِشَه زو( جراحی) بهره بگیرد. این پزشک باستانی ایران از دانش اوروَرو بئِشه زو(گیاهان درمانی) نیز بهره داشته و از چگونگی اثر افشُره(عصاره) گیاهان آگاهی داشته است. این پزشک ایرانی نزد هندی ها نیز شناخته شده بوده و گاهی از سفارش های پزشکی او در درمان بیماری ها بهره می گرفتند. در فروردین یشت فقره ۱۳۱ نیز به فروهر پاک فریدون از خاندان آبتین درود فرستاده شده که برای مبارزه با بیماری گری و تب سرد یاری رسان بوده که شاید همان نامی از ترتیا یا تریته در اوستا باشد. به جز این پزشک نامی در ایران باستان، نام دو تن در تاریخ پزشکی کهن این سرزمين پس از تریته آمده است. یکی یَمَه Yema و دیگری ترَه اتَه اُونَه Thraetaona که یکی بیماران مبتلا به امراض پوستی، استخوانی و دندانی را از دیگران تمیز داده ودرمان می کرده و دیگری ستاره شناس بوده و پیدا کننده اثر گیاه هوم و تریاک بوده است. برگرفته از نسک پزشکی در ایران باستان پژوهش دکترسهراب خدابخشی #دانش_ایران_باستان #دانش_پزشکی_ایران_باستان https://t.center/ketabkhaFFRF