غلبه اسلام بر ایران و سرنوشت زرتشتیان (شماره ۵)

در اواخر قرن شانزدهم گجرات توسط اکبرشاه ضمیمه قلمرو مغولان هندوستان شد و بندر سورات مرکز معتبر و مهمی برای تجارت با غرب گردید. پارسیان برای تجارت و داد و ستد در آنجا گرد آمدند و در همین بندر بود که در اوائل قرن هفدهم اروپائیان برای اولین بار با جامعه زرتشتی تماس حاصل نمودند. در سال ۱۵۷۸ اکبرشاه که علاقه فراوانی به درک حقایق ادیان مختلف داشت یکی از موبدان مشهور بهاگاریا راکه مهر جی رانا نامیده می شد برای تشریح مذهب زرتشتی به دربارخود فرا خواند (بنا به درخواست اكبر شاه، شاه عباس کبیر نیز دستوری از کرمان به دربار او فرستاد) مهرجی رانا در دربار اکبرشاه مورد محبت قرار گرفت و اکبر برخی از مبانی دیانت زرتشتی را در مذهبی که خود به وجود آورد گنجانید. اکبر شاه برای نشان دادن احترام خود قطعه زمینی در نوساری به مهرجی بخشید و موبدان بهاگاریا نیز برای سپاسگزاری و قدردانی از مهرجی وی را به سمت دستوریا رئیس انجمن موبدان برگزیدند و این سِمَت را در خانواده او موروثی نمودند. اولاد و احفاد او تا امروز در این مقام باقی هستند. تا آن تاریخ چنین مقامی در دستگاه دینی زرتشتیان هند سابقه نداشت و ایجاد آن نشانه آن است که موبدان بهگاریا در آن موقع از وضع و روش دینی زرتشتیان ایران و موروثی بودن سمت دستوری در خانواده های دستوران بزرگ در یزد و کرمان با خبر شده بودند. لقبی که به دستور مهرجی داده شد "وادا دستور" یا دستور بزرگی بود که معادل "دستير مس" ایرانیان می باشد. پس از آنکه موبدان بهگاریا دستوری انتخاب نمودند چهار مرکز دینی دیگر نیز به تبعیت از آنان هر یک با همان کیفیت به انتخاب دستوری پرداختند ولی اولویت و امتیاز همواره با دستور نوساری می باشد و انجمن موبدان نوساری (بهگاریا) که انجمن بزرگ نامیده می شود نیز از احترامات خاصی به عنوان ولی و بانی این رسوم بهره مند است.(ص ۱۴۰ _ ۱۴۱

مأخذ: دیانت زرتشتی. مجموعه سه مقاله از پروفسور کای بار. پروفسور آسموسن. دکتر مری بویس. ترجمه فریدون وهمن‌. انتشارات بنیاد فرهنگ ایران. پاییز ۱۳۴۸

#تاریخ_اجتماعی_زرتشتیان
https://t.center/ketabkhaFFRF