غلبه اسلام بر ایران و سرنوشت زرتشتیان (شماره ۱)

در قرن هفتم میلادی ایران مغلوب اعراب شد و اسلام جای دیانت زرتشتی را گرفت. تبلیغ اسلام آزار و زجر زرتشتیان و محرومیت های اجتماعی و سیاسی موجب گردید که در قرون بعد تدريجا جملگی زرتشتیان اسلام بپذیرند و از آنان فقط گروهی کوچک به دیانت خود متمسک ماندند. این گروه به بهای ترک ثروت و امنیت و رفاه دنیوی دیانت خود را حفظ نمودند و آن را آنچنان با وفاداری و ثبات و استقامت حراست کردند که تفاوتی بین اصول دیانت زرتشتی و رسوم و آداب آن در زمان ساسانیان با اعتقادات و مراسم کنونی آن دیده نمی شود جز آنکه امروزه نیایشها و مراسم مذهبی شکوه و عظمتی را که در زمان ساسانیان دارا بود از دست داده است. دو گروه زرتشتی از دوران قدیم باقی مانده اند. یکی اولادان و احفاد آن گروهی که در سرزمین مادری خود ایران به زندگانی ادامه دادند و ایرانی نامیده می شوند و دیگر بازماندگان آن دسته ای که برای نجات و حفظ دیانت خود به هندوستان مهاجرت نمودند و پارسی یا پارسیان نام دارند. در ایران در سرزمین پارس که مقر شاهنشاهان ایران بود تا قرن دهم میلادی جمع کثیری به دین زرتشتی باقی ماندند و در قرن نهم میلادی در بین آنان فعالیت های قابل توجهی از قبیل نگارش و جمع آوری کتب و رسائل مختلف زرتشتی صورت پذیرفت. در شمال ایران خاصه در خراسان تا قرن پانزدهم میلادی که تیمور به ایران حمله نمود زرتشتیان زندگی می کرده اند اما از قرن شانزدهم به بعد زرتشتیان ایران فقط در دو شهر تجمع و زندگی نمودند یکی یزد و دیگری کرمان. این هر دو شهر در مرکز ایران دور از مرزها و پایتخت و در حاشیه کویر واقع است و طبیعت آنها را مردمانی سخت و مصمم بار می آورد. در این دو شهر زرتشتیان که اقلیتی کوچک را تشکیل می دادند در کمال ناپایداری و فقر و عدم اطمینان از زندگی و آینده خود زندگانی می کردند اما در همین شرایط موفق به پاسداری و رعایت آداب و سنن مذهبی خویش گردیدند.(ص ۱۳۴ _ ۱۳۵)

مأخذ: دیانت زرتشتی. مجموعه سه مقاله از پروفسور کای بار. پروفسور آسموسن. دکتر مری بویس. ترجمه فریدون وهمن‌. انتشارات بنیاد فرهنگ ایران. پاییز ۱۳۴۸

#ستیز_و_سازش_زرتشتیان_با_اسلام
#تاریخ_اجتماعی_زرتشتیان
https://t.center/ketabkhaFFRF