قسمت بیستم

#آموزش_و_پرورش_در_ایران_باستان
#ساسانیان

گسترش سواد آموزی میان عامه در اواخر زمان ساسانیان

گسترش سواد به این معنی بود که در اواخر دوره ساسانی،بسیاری از آثار سبک تر آموزشی دینی(و غیر دینی)هم نوشته شدند که مخاطبشان آشکارا مردم عادی هستند.
که اغلب تنها از نامشان خبر داریم. مجموعه هایی از سخنان حکمت آمیز محبوبیت داشتند که آنها را به خردمندان افسانه ای مشهور گذشته های دور،یا دوره ی خود ساسانیان منسوب میدانستند. برخی از این سخنان حکمت های دنیوی بودند و بقیه جنبه ی آموزش اخلاق داشتند.نام فارسی میانه ی این متن ها"اندرز"بود.یکی از آثار مهم این چنینی که احتمالا در سده ی ششم میلادی نگاشته شده و به نظر میرسد از این نوع باستانی ادبیات پدید آمده باشد.دادستان مینوی خرد است.در این اثر جوینده ای در پی اثبات حقیقت کیش زرتشتی است و خود از مینوی خرد تعلیم می گیرد که اینگونه اظهار می دارد:

"از نخست ، من که خرد غریزی هستم از مینوان و گیتیان با اهرمزد بودم و آفریدگار اهرمزد،ایزدان آفریده به مینو و گیتی و دیگر آفریدگان را به قدرت ... خرد غریزی آفرید و نگاه میدارد و اداره می کند".(فصل ۵۶ ،بند ۵_۴)

بن مایه:
بویس.مری، زردشتیان:باورها و آداب دینی آنها؛ ترجمه عسکر بهرامی، تهران،ققنوس،۱۳۸۱


#ساسانیان
#افسانه_بیسوادی_عامه_ساسانیان_هخامنشیان
https://t.center/ketabkhaFFRF