جایگاه زن در ایران باستان (۱)

❌نقد: در بخش نهم از کتاب بندهش، صفحه 84 مطرح شده: "زن زاییده اهریمن و جهی پتیار و پلید میباشد."
این سند پست و تحقیر آمیز بودن جایگاه زن را در دین و آیین زرتشت ثابت میکند.

✔پاسخ: کتاب بندهش در سده سوم قمری توسط فرنبغ دادگی تدوین گشته است که بنابر متن بندهش جناب فرنبغ یکی از موبدان بوده است، در کتاب بندهش این روایتی که توسط مسلمین مطرح شده آمده است، اما برای روشن شدن ماجرا نگاهی میندازیم به مقدمه کتاب بندهش ترجمه مهرداد بهار.
📔جناب مهرداد بهار در صفحه ۱۴-۱۳ کتاب نکته‌ای را راجب محتوای بندهش مطرح میکنند: " نکته جالب توجه در کتاب بندهش اختلاف بعضی مطالب آن است با بعضی دیگر آن. وجود اختلاف مطالب در بندهش مانند آن که ارنگ رود یک جا به جیحون و جای دیگر به دجله و نیل اطلاق می‌گردد، یا وجود رشته کوهی شمالی- جنوبی بر زمین که جای دیگر از شمال شرق به جنوب غرب کشیده می‌شود، یا وجود نظریات مختلف درباره جغد که گاه، زیر تاثیر فرهنگی تازه‌تر جغد موجودی اهریمنی دانسته می‌شود، و گاه، زیر تاثیر اندیشه‌های کهن هند و ایرانی و هند و اروپائی، او موجودی هرمزدی به شمار می‌آید، یا دشت سولیگ که یک جا سغد است و جای دیگر آسورستان، یعنی بین‌النهرین، شمرده می‌شود و بغداد را در آنجا یاد میکند، و وجود بسیاری نمونه‌های دیگر، نشان می‌دهد که این اثری تنصیفی نیست و نویسنده آن، فرنبغ، در واقع به تلفیق و تالیف آثاری گوناگون پرداخته است و از این تلقین و تالیف دائره‌العارفکی فراهم آورده است، بیشتر متکی بر مطالب اوستائی و ترجمه آنها به پهلوی."

↙ساده بگم: روایت‌های این کتاب بیشتر برگرفته از کُتب زرتشتی است اما ردپای روایت‌های متضاد و مخالف نیز در آن وجود دارد.

خوب، شاید الان دوستان سوال کنند بر چه اساسی ما نباید این روایت را زرتشتی بدانیم؟!
۱. در همان فصل از بندهش در بخش آفرینش مردم(انسان‌) بیان میشود که از نطفه گئومرته، زن و مرد باهم و در کنار هم بصورت گیاهی از زمین روئییده شده است.(مرد و زن از نطفه یا منشا واحدی آفریده شده‌اند)
۲.در بخش ششم کتاب بندهش به آفریده‌های اهریمن اشاره میکند که برای ضدیت با آفرینش اورمزد پدید آمده‌اند و در این بخش گفته میشود جهی بر ضد زنان بوجود آمده است.(زن با جهی برابر نیست)
۳.در کتب گزیده‌های زادسپرم که توسط موبد زادسپرم نگاشته شده و موضوعی چون کتاب بندهش دارد، به این مورد(:آفرینش زن از جهی) نه تنها کوچک‌ترین اشاره‌ای نشده بلکه در آن کتاب بیان میشود اهریمن با جهی تلاش کرد زنان را آلوده کند.(زن از جهی نیست بلکه جهی بر ضد زن است)
۴.این مورد در اوستا وجود ندارد و برعکس در جای جای از اوستا زن مورد تقدیر و ستایش قرار گرفته است، که اگر زن از دید اوستا اهریمنی دانسته میشد نباید مورد ستایش قرار میگرفت، برای نمونه:
🔍در آغاز یسنا زنان ستایش شده‌اند.(یسنا‌،هات ۱ بند ۶)
🔍در آغاز ویسپرد زنان ستایش شده‌اند.(ویسپرد، کرده ۱ بند ۳ و ۵)
🔍در یشت‌ها فروهر تمام زنان نیک جهان ستوده شدند.(یشت‌ها، فروردین یشت بند ۱۴۵)
🔍در خرده اوستا زنان ستوده شده‌اند.(خرده اوستا، نماز اویسروثریمگاه بند۲ و ۸)
🔍 وندیدات با خطاب کردن زن جزو #آفرینش_نیک اورمزد به تقدیر زن پرداخته.(وندیدات، فرگرد ۱۱ بند ۱۰)

📌این‌ چند بند تنها نمونه‌ای کوچک هستند از بیشمار بند‌های اوستا که در آن‌ها زن مورد ستایش و تقدیر قرار گرفته و جزو آفرینش_نیک اورمزد و همچون سپندارمزد خطاب شده‌ است.

✅نتیجه‌گیری: در بندهش گاهی با روایت‌های غیر زرتشتی نیز روبرو میشویم، همچنین بر اساس دلایلی که گفته شد نباید آن روایت را یک روایت برآمده از بینش زرتشتی دانست.


💢اکنون نگاه کوتاهی میندازیم به چرایی خلق زن در اسلام:
در سوره روم آیه ۲۱ چنین آمده👇

👈"از نشانه‌های او اینکه همسرانی از جنس خودتان برای شما آفرید تا در کنار آنان تسکین یابید، و..."

☑️ آری، در اسلام زن از مرد و برای بخشیدن تسکین به مرد خلق شده است، یا به تعبیری دیگر زنان چون ابزار بی اختیاری هستند که هدف از خلقت‌شان رفع نیاز‌های جنسی مرد و دادن تسکین به آنان است.
ابزار و بی‌ اختیار بودن زنان را میتوان در آیات قرآن مشاهده کرد.
آیاتی که زنان را کشتزاران مردان خطاب کرده، کشتزارانی که مردان در هر زمان و از هرکجا که بخواهند میتوانند به آن‌ها ورود کنند.(سوره بقره آیه ۲۲۳)

این نگاه ابزاری قرآن و اسلام به جنس مونث فقط مختص به این جهان نیست بلکه در جهان پس از مرگ نیز قرآن وعده‌ی فاحشه‌‌خانه‌ای بنام جنة را به مومنین داده است، در این فاحشه خانه حوریانی سیاه چشم و نار پستان که در باکرگی بسر میبرند حضور دارند("دخان/ 54" و "نبأ/ 33" و "واقعه/ 36") تا مورد استفاده مومنین قرار بگیرند و باعث تسکین آنان شوند.

📝پانوشت:
جهی=پتیاره،فاحشه

✍هوزیشتن

#آیین_زرتشت
#پاسخ_به_ایرانستیزان
#حقوق_زنان_ایران_باستان
https://t.center/ketabkhaFFRF