#وطنم_ڪلیکجانا سخن از زبان ما می گویی...
جناب آقای بهزاد مختاری؛ استاد سخن و فرهیخته بزرگوار و از تازه همراهان کمپین، در بدو همراهی شون مقاله شیوایی مرقوم فرمودند که خلاصه و عصاره آنچه را که تا کنون گفتیم یا نگفتیم را در این نوشتار خواهیم خواند:
《 روستا ترا می خواند؛
امروزه شهرها مرکز انواع مشکلات خاص خود شده است و هر روز بر حجم این معضلات افزوده می گردد.
بیکاری، بیگانگی، سردرگمی، اتلاف وقت و... سبب شده تا زندگی شهری فقط مصرف کننده باشد.
در سالهای دور روستاها مرکز شادابی و تولید بود، روستایی ساده اما خودکفا زندگی بی شیله و پیله ای داشت.
یادش بخیر آن روزها در عروسی ها یک لوطی بود و یک دنیا صمیمیت، هر کسی از خانه و محصولش هدیه می آورد و دور هم با صفا و صداقت نوش جان می کردند.
رژیم پیشین برای اینکه اقتصاد تولیدی کشور را وابسته به وادرات کند با هزاران مکر و حیله روستائیان را به شهرها کشاند و تولید ما از بین رفت.
اسراف و اشرافگری کمک نمود تا حرمت نان و نمک از بین برود و فقط ملاک پول و تزئینات و تجملات زندگی اصل قرار گیرد.
روستاها خالی و خالی تر شد و بر زاغه نشینی و حلبی آبادهای شهرها افزوده تر؛ روستایی ساده و پاک در شهر مورد تمسخر و بیگاری قرار گرفت.
پس از پیروزی انقلاب اسلامی ما در سال ۵۷ نگاه به روستا و تولیدات کشاورزی عمیق تر شد لیک جنگ تحمیلی و محاصره های ددمنشانه اقتصادی منجر به کاستی هایی در عرصه روستاها شد.
پس از جنگ تحمیلی و دوران سازندگی روند توسعه روستاها جدی شد ولی کند پیش رفت. زیرا نبود زیر ساختهای مناسب و کمبود امکانات و ادوات تولید از یک سو و هزینه سنگین کشاورزی از مرحله کاشت تا برداشت و خرید سودجویانه دلال ها؛ و نهایتا واردات بی رویه انواع محصولات کشاورزی سبب شد تا روستایی قید تولید را بزند، گاها زمین را رها کرد و رفت و بعضی ها فروختند تا در شهرها زندگی کنند.
زمین های کشاورزی ما در نقاط خوش آب و هوا تبدیل به ویلا شد و کشاورز مظلوم ما، سرایدار ...
اکنون به یمن حمایتهای علمی و عملی در حوزه تولیدات کشاورزی وقت آن است به روستاها بازگشت.
دکتر علی اسماعیلی نماینده مردم شریف شهرستانهای نور و محمودآباد در جهت توسعه کشاورزی و صنعت روستا گام های مهمی برداشته است. روستای ورازان نمونه کوچکی از اقدامات اوست که خیاطان روستای این منطقه در آبادی خود در حال تولید هستند.
در بلده پرورش دهندگان گیاهان دارویی، کبک و... پویاتر از گذشته گام برمی دارند. در بسیاری از روستاهای ما پرورش انواع ماهی و طیور رونق بی سابقه ای یافته است.
آری اکنون نوبت جوانان تحصیلکرده است که با دانش بنیانی خود عرصه زندگی در روستا را رونقی دوباره ببخشند.
روستایی؛ روستا ترا می خواند به نشاط و شادابی... به زندگی سرشار از اکسیژن و طراوت... به تولید و حیاتی دوباره...
فردا دیر است؛ امروز فعل بازگشتن به روستا را سرود صلابت و اقتدار کنیم تا فرزندانمان و نوادگانمان بر تو درود فرستند به مهر و پاکی...
ترا چشم در راهم...
╭─┅═ঊঈ
🌷ঊঈ═┅─╮
♥️ 👉🏻 @kolyek_nur 👈🏻 ♥️╰─┅═ঊঈ
🌷ঊঈ═┅─╯