#گام_بیست_و_دو۲
به یاد آوردی که صفت رحیم صفت بخشش خداوند با عبور از جهنم پالایشه. در این ملاقات موندیم با مرور سوره های ممتحن مطففین منافقون ماعون. رزق خاص بهای سنگینی داره عبور از جهنم ظلمت و جهل مون رو میطلبه. رب العالمین برای عبور از این جهنم دو مسیر هدایت تعبیه کرده: مسیر آرام شیرین و دلنشین هدایت با مرسلین رو. مرسل زنده اکنون ما قرآنه. خداوند قوانینش رو حکمتش رو علمش رو در بستر احکام امر و نهی ها و توصیفهای قرآن جاری کرده. جانی که آماده است با مطالعه قرآن شفای لازم رو دریافت میکنه هم در آگاهیش هم در عملش. جانهایی که به خواب فراموشی رفتند صدای خدا را در آیههای قرآن نمیشنوند هدایت رو عملی در بستر زندگی به واسطه اتفاقات دریافت میکنند. قدَر آگاهی و عمل و انفاق ما میزان قضای ما رو تعیین میکنه قضای زندگی ما رستاخیزها قیامتهاییه که آن به آن در زندگی ما اتفاق میافته. سبحان الله شدن بایدِ زندگیه. ما به واسطه میوه ممنوعه مسموم جهل شدیم. این جهل ما رو کافر ظالم منافق حتی مرتد کرد و این زندگی که اکنون در حال تجربهاش هستی چرخه توبه از جهله. خیلیا توبه و سبحان الله شدن را فراموش کردند اسیر خاک شدند. خیلیا شاید بالای ۹۰ درصد متوهم سبحان الله شدن مسلمان شدن مومن شدن و سفر و حرکت و توبه هستند دارن خواب مسلمانی خواب مومن بودن رو میبینند و در حقیقت تکذیب دین و مرام الهی رو زیست میکنند. این حقیقتها رو با هم مرور کردیم پادتن بیداری از خواب غفلت از خواب مرگ تو جهان ماده و مسمومیت به سم خاک و جهل رو در ملاقات ها نو به نو دریافت کردیم. هر جانی به نسبت آمادگی وجودش و وفادار بودن بر آداب و قرارهای همراهی به میزانی تونسته شفا رو دریافت کنه تا مرز قدرت گرفتن از حضرت العزیز اونم چه قدرتی قدرت فیکان. همسفر روح زیبا آمین که وجودت آماده است برای دیدار نو کردن با حضرت محیی در میدان قدرتمندی که تو دل خودش داره.
ما با مسموم شدن به میوه جهل عایق و پرده در مقابل نور ذاتمون پیدا کردیم. حین این سفر ادراکی با کشتی نور داره جهل کفر ظلمت پرده پرده کنار میره و ما با رب العالمین پرده پرده مدار مدار مرتبه به مرتبه آشنای نزدیکتر میشیم. پس لازمه که دیدارها رو نو کنیم و نگاه عمیقتر و شفافتر و پر نورتری به رب العالمین در صفات عظیمش داشته باشیم. یه نفس آرام و عمیق بکش. ما از جنس آگاهی هستیم در حال آگاه شدن آموختن بازگشت به ذاتمون. آموختن مثل هر عمل دیگهای آداب داره. بچهها هر عمل آدابی داره تا میدان سلامتش تشکیل بشه تا میدان سلامتش کامل نشه ما نمیتونیم از مزد و پاداش نهفته در اون عمل برخوردار بشیم. یه غذا میدان سلامت داره وقتی موادش کامل باشه ارگانیک باشه و دستور پخت کامل رعایت بشه میدان سلامتش تشکیل میشه. تو هر کدوم از این ملزومات نقصی باشه میدان سلامت غذا کامل نمیشه و غذا خاصیت اصل خودش رو نداره. تو سفر با کشتی نور ما در حال عمل آموختن و نو کردن آگاهیمون و گرفتن هستیم. آداب آموختن چیه؟ اینکه چند باره بشنوی چند باره مشق کنی. ذهن ما فیلتر داره فیلترش آگاهیهای سابق ماست همون آگاهیهایی که مسموم به جهله و یکی از قانون های ذهن و ناخودآگاه ما قانون بقاست. بقا یعنی باقی ماندن بر آشناها شناخته شده ها. ذهن و ناخودآگاه از ناآشنا ناشناخته میترسه چون این حس و تعریف رو داره که ناشناخته حیاتش رو و بقاش رو به خطر میندازه. البته این قانون و عملکرد سیستم مون با این اصل برای حفظ حیات ماست در سطح غریزی. پس اگر میخوای تغییر کنی باید حواست به فیلتر ذهنیت هنگام آموختن باشه. پادتن فیلتر ذهنی ما اینه که آگاهی رو چند باره بشنویم و حتماً برداشتمون رو از این شنیدنها یادداشت کنیم. آگاهی که در حال دریافتش هستی برای ذهن و ناخودآگاهت ناآشناست. از این آگاهی حلقه و نورون روی ذهن و ناخودآگاه و مغزت نداری. اگر چند باره نشنوی اون رو مشق نکنی زنجیره این آگاهی روی ذهنت تشکیل نمیشه و اون رو فراموش میکنی. اصل اول آموختن چند بار شنیدن و مشق کردنه. آگاهی اکسیر رهایی و آزادیه با مشق کردنشه که این آزادی اتفاق میفته. برای همین ما اسم قلم رو گذاشتیم لوازم التحریر.
اصل دوم در آموختن عمل کردنه زیست این آگاهیه. باید در تمرین آگاهی نو باشی تا تغییر کنی وارد سطح و مدار جدیدی از تجربه زندگیت بشی. وقتی آگاهیت روتین زندگیت میشه هر روزه بهش عمل میکنی خواه ناخواه به سطح و مدار بالاتر از اونچه که قبلاً تجربهاش میکردی میری و این زمان مزد و ثوابه. بایدِ کارگزاران و کائناته که ما در هر مداری که هستیم مطابق همون مدار به ما خدمت رسانی داشته باشند. کارگزاران و ارکان به ما سجده کردند. کل هستی مسخّر ماست اما بر قدَر آگاهی و عمل و انفاق ما.
ص۲