|ویرگولِ رشتهای|#کاربردی
#نکات_ویرستاری_نوشتاریدر سجاوندی (نشانهگذاری) زبان انگلیسی، ویرگول رشتهای یا کامای سریالی (Serial comma) که به آن کامای آکسفورد یا کامای هاروارد گفته میشود، در برخی از عبارتهای هماهنگ که تعدادشان از سهتا بیشتر باشد، پیشاز حرف ربط (معمولاً «و» و «یا») قرار داده میشود. برای مثال، یک فهرست از چهار کشور، ممکن است با عنوان «آلمان، فرانسه، ایتالیا، و اسپانیا» نشانهگذاری شود.✓دیدگاه نویسندگان و ویراستاران درمورد استفاده از ویرگول رشتهای متفاوت است و
کاربردش نیز تا حدی میان انگلیسیزبانها در مناطق مختلف، فرق دارد. در زبان انگلیسی آمریکایی، از ویرگول رشتهای -بهعنوان سبک روزنامهنگاری «نوشتاری»- در مقایسه با سبک آکادمیک یا رسمی، کمتر استفاده میشود. در بخش عمدهای از سبکهای نوشتاری انگلیسی آمریکایی، ازجمله شیوهنامههای ایپیای (APA)، شیکاگو (Chicago)، امالای (MLA)، کتاب عناصر شیوه (نوشتۀ ئی. بی. وایت و ویلیام استرانک) و سبک راهنمای چاپ اداری دولت آمریکا، استفاده از «ویرگول سریالی» ضروری است.
• درمقابل، سبکهای نوشتاری مرتبط با
مطبوعات آمریکا به استفادهنکردن از آن توصیه میکند. در کانادا، کتابچهٔ راهنما که توسط
مطبوعات کانادا منتشر میشود، به عدم استفاده از آن توصیه میکند. این سبک کمتر در انگلیسی بریتانیایی به کار میرود؛ اما چند راهنمای
نوشتار انگلیسی بریتانیایی نیز، استفاده از آن را الزامی کردهاند؛ بهویژه
دفترچۀ راهنمای سبک آکسفورد.
سبک نوشتاری آکسفورد بیان میکند که استفاده از ویرگول در میان عبارتها کاربرد دارد و کاربست ویرگول پیشاز «و» در آخرین مورد، متفاوت است. این ویرگول به این دلیل بهعنوان ویرگول آکسفورد شناخته میشود که بخشی از سبک نوشتاری انتشارات دانشگاه آکسفورد است.
•
سبک نوشتاری گارنر در آمریکا، بهدرستی، پیشنهاد میکند که از ویرگول سریالی فقط در جایی استفاده شود که اجتناب از ابهام، ضروری است. این امر در زبان فارسی نیز مشاهده میشود و بهتر است در مواردی که ابهام وجود دارد، از این ویرگول استفاده شود.
مثال برای ابهام:
در جملهٔ «معارفۀ دانشآموزان برتر فقط با حضور مسئولان مدرسه، آقای احمدی و خانم محمدی برگزار میشود»، منظور اصلی، حضور ۱. مسئولان مدرسه، ۲. آقای احمدی و ۳. خانم محمدی است که ممکن است دو نفر آخری اصلاً در مدرسه مسئول نباشند و برای رفع ابهام باید از ویرگول رشتهای استفاده شود:
«معارفۀ دانشآموزان برتر فقط با حضور مسئولان مدرسه، آقای احمدی، و خانم محمدی برگزار میشود»
ناگفته نماند که دو سبک اصیل فارسی، ارحجاند؛ زیرا هم در نوشتار کهن به کار رفته و هم در زبان گفتار امروزی مردم چنین سخن میگویند.
ابوالحسن نجفی، نویسندهٔ کتاب غلط ننویسیم، نمونههایی از هر دو سبک اصیل فارسی را در کتاب خود آوردهاست که در ادامه، به چند نمونه اشاره میشود:•
دستهٔ نخست (که به جای ویرگول، از «و» استفاده میشود)
* من در همهٔ زمین پارسیگویان، شهری نیکوتر و جامعتر و آبادانتر از اصفهان ندیدم.
* مأمون حلیم، و در علم و فضل و مروت یگانهٔ روزگار بود.
* هر کجا خرد و دانش بود، آنجا دوازده چیز گرد آید: ادب و پرهیز و امانت و راستی و شرم و رحمت و نیکویی و وفا و صبر و مدارا و حلم.
* آن پسر در کشتی نشست با وزیری و ندیمی و حاجبی و غلامی و کنیزکی و طباخی و شرابداری و مطربی و سگی و سگبان.
•
دستهٔ دوم (که به جای «و»، از ویرگول استفاده میشود)
* از گوشهٔ خانه بُرنایی بیرون آمد نیکولقا، نیکوجامه، با بوی خوش.
* غلامکی دیدم سیاه، بند بر پای نهاده، دستها در زنجیر بسته، غل بر گردن نهاده.
* من دیر میجویم این حرامزادهای است از این مفسدی، شریری، شبروی، مطرودی، خداناترسی، فتنهانگیزی، که در همهٔ بغداد مثلش نیست.
* هر کسی به چیزی مینازد: گروهی به دنیا، گروهی به عقبا، گروهی به درجات، گروهی به حسنات.
#انجمن_مطالعات_عالی_هنر_دانشگاه_کاشان #گروه_مطالعات_عالی_هنر #departemant_of_advanced_art_studies #islamic_arts #art_research 🆔 https://t.center/kashanuniofart