رؤیا،
استعاره و زبان دینمتن دینی چون متن هنری
امیر مازیار
مجموعۀ «
دینشناخت»
۲۰۰ صفحه/ ۵۰۰۰۰ تومان
مبدأ بحث این کتاب «نظریۀ وحی فیلسوفان مسلمان» است که بنابر آن تجارب
و متون وحیانی
و عرفانی تجارب
و متونی «رؤیایی»اند. در سالهای اخیر، عبدالکریم سروش در مقالات «رؤیاهای رسولانه» روایتی از این دیدگاه را با تفاوتهایی مهم مطرح کرده است. انگیزه
و دلایل فیلسوفانی چون فارابی
و ابنسینا برای طرح این نظریه مواجهه با مشکلاتی بوده که بیشباهت با مشکلات امروز ما در مواجهه با
دین نیست -
و در مرکز آنها اینکه «چگونه ممکن است خداوند با آدمی تکلم کند». فارابی که طراح نخست این نظریه است برای حل این مشکل
و دیگر مشکلات برآمده از تعارض عقل
و دین پدیدۀ وحی را بر اساس «رؤیابینی»
و یکی از کارکردهای مهم «قوۀ تخیل»، یعنی «محاکات»، شرح کرد. بر اساس این تبیین، نسبتی عمیق بین وحی
و شعر (
و در تلقی امروز ما، هنر) پدیدار میشود. سروش با نگاهی متفاوت به
زبان رؤیا (استعاری تلقی کردن آن) بُعدی جدید بر این نظریه افزوده است. من تلاش کردهام عیار تبیین این فیلسوفان
و بهویژه دیدگاه آنها به
رؤیا را بنابر دانستههای فلسفی
و علمی امروز بسنجم
و نشان دهم که حضور مفاهیمی چون تخیل، محاکات
و استعاره در این تبیین چه پیوندی بین این دیدگاهها
و برخی از جدیدترین نظریهها در فلسفۀ هنر
و فلسفۀ
دین معاصر برقرار میکند
و بر نتیجۀ نهایی این دیدگاه تأکید کنم که در آن، متن دینی متنی هنری است
و اهمیت این دیدگاه را برای فهم چگونگی معرفتبخشی متون دینی نشان دهم.
- امیر مازیار -
#نشر_کرگدن#معرفی_تازههای_نشر#رؤیا_استعاره_و_زبان_دین#امیر_مازیار#مجموعه_دینشناخت#رؤیای_رسولانه#فلسفه_دین#مطالعات_ادیان@kargadanpub 🦏