وزارت آموزش و پرورش ایران اخیراً از طرحی برای صدور مجوز فعالیت به مدارس غیردولتی با “رویکرد قرآنی” پرده برداشته است. بر اساس اظهارات احمد محمودزاده، رئیس سازمان مدارس و مراکز غیردولتی وزارت آموزش و پرورش، این طرح شامل مجوزدهی به مدارسی است که بر حفظ قرآن تمرکز خواهند داشت. این اقدام، با استناد به فرمایشات مقام معظم رهبری در خصوص پرورش ۱۰ میلیون حافظ قرآن، با هدف تبدیل مدارس به بسترهایی ایدئولوژیک برای شکل‌دهی به ذهنیت نسل آینده طراحی شده است. رویکرد جدید آموزش و پرورش به جای تمرکز بر توسعه مهارت‌های چندگانه و آموزشی، برنامه‌ای مبتنی بر تربیت حافظان قرآن را در دستور کار دارد. این اقدام می‌تواند به معنای تعمیق ایدئولوژی مذهبی حاکمیت در ساختار آموزشی باشد. آنچه در این سیاست‌گذاری جلب توجه می‌کند، پیوند آشکار میان آموزه‌های دینی و اهداف حاکمیتی است، که از مدارس به عنوان یکی از ابزارهای مؤثر برای تثبیت این ایدئولوژی استفاده می‌شود. گرچه محمودزاده تأکید کرده که این طرح موجب استخدام نیروی متخصص قرآنی نخواهد شد و کمبود معلمان قرآن را با استفاده از دارالقرآن‌ها و مراکز قرآنی جبران می‌کنند، اما این وابستگی به نهادهای مذهبی می‌تواند مدارس را بیشتر در کنترل شبکه‌های تبلیغاتی رسمی حاکمیت قرار دهد. آموزش و پرورش نه تنها برای تأمین نیروی آموزشی به مراکز وابسته به وزارت ارشاد و سازمان تبلیغات اسلامی اتکا خواهد داشت، بلکه ۱۲ ساعت فوق برنامه درسی نیز که قرار است به قرآن اختصاص یابد، نشانه‌ای از تغییر در ساختار و محتوای آموزشی کشور است. این رویکرد همچنین از جنبه‌ای دیگر قابل تأمل است؛ تمرکز بر آموزه‌های دینی در سنین پایین، به شکلی انحصاری، می‌تواند نوعی مهندسی اجتماعی تلقی شود که در بلندمدت به هدف شکل‌گیری جامعه‌ای همسو با ارزش‌های حاکمیت است. این برنامه به نظر می‌رسد که تلاشی گسترده برای تعمیق ایدئولوژی مذهبی حاکمیتی در نهادهای مختلف اجتماعی، به ویژه مدارس باشد. شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان ایران https://t.center/kanla57