🔸دستور شافیه ادامه از پست قبل ... و چون هشت ماهه شد براى خلط‍‌ سرخ (صفراء) و دردى كه بسا آكله شود خوبست كه با آب نوش شود و با هر روغنى خواهى آن را چرب كن و بر درد خود بگذار هنگام برآمدن خورشيد و ناشتا. و چون نه ماهه شود بخواست خدا از سدّه‌ها و پرخوابى و هذيان در خواب و ترس و هراس خوبست و بايد با روغن تربچه ناشتا باندازه يك عدس بخورد و هم هنگام خواب. و چون ده ماهه شود براى خلط‍‌ سوداء خوبست،و صفرائى كه لرز آورد و تب درونى و برهم خوردن خرد،باندازه يك عدس آن را بگيرند با سركه و سفيده تخم مرغ،ناشتا و هنگام خواب با هر روغنى خواهد بنوشد. و چون يازده ماهه شود براى خلط‍‌ سوداء كه باعث هراس و وسوسه دردمند است باندازه يك نخود با روغن گل ناشتا بنوشد و يك نخود هنگام خواب بى‌روغن بنوشد. و چون دوازده ماهه شد با آب مرزنجوش از فلج كهنه و نو نافع است و باندازه يك نخود و هر دو پا را هنگام خواب با روغن زیتون و نمك چرب كند و هم در شب آينده و از سركه و سبزى و ماهى پرهيز كند و هر چيز ديگر خواهد بخورد. و چون سيزده ماهه شود:از جوش و خنده بيجا و بازى با ريش خوبست باندازه يك نخود با آب سداب آميخته و آغاز شب بنوشد. و چون چهارده ماهه شود،داروى همه زهرها است،و اگر زهر نوشيده تخم بادنجان را بكوبد و با آتش بجوشاند تا صاف شود و يك نخود از اين دارو را از يك بار تا چهار بار با آب نيم گرم بخورد و از چهار نگذرد و هنگام سحر بنوشد. و چون پانزده ماهه شود براى جادو و خلط‍‌ بلغم و سرديها و ارواح خوبست، نيم فندق كه با خرما بجوشانند و چون در بستر خواب رود بنوشد،و در آن شب و فردا ديگر از دارو ننوشد تا خوراك بسيارى مصرف كند. و چون شانزده ماهه شود نيم عدسش را با آب باران تازه كه از همان روز يا شبش باشد حلّ‌ كنند يا با تگرگ و نابيناى كهنه و نو بام و شام و هنگام خواب ۴ روز بديده كشد و اگر خوب نشد تا هشت روز و ندانمش كه به ۸ روز رسد تا به شود بخواست خدا عزّ و جلّ‌.و چون هفده ماهه شود نافع است بخواست خدا عزّ و جلّ‌ براى خوره با روغن پاچه گاو نه گوسفند كه باندازه يك فندق ناشتا و هنگام خواب بخورد، و باندازه يك قرص بتن مالد و خوب آن را مالش دهد،و اندكى از آن با روغن زيتون يا گل ببينى كند در پايان روز و در حمام. و چون هجده ماهه شود بخواست خدا تعالى نافع است براى بهق كه مانند پيسى است كه جايش را تيغ زند خون آيد،و اندازه نخودى از آن بگيرد و با روغن فندق يا روغن بادام تلخ يا روغن صنوبر بنوشد پس از سپيده دم،و اندازه يك قرص هم با همان روغن ببينى كشد و با نمك بتن خود بمالد. فرمود: نباید كه اندازه و وضع اين دارو از آنچه ذكر شد دگرگون گردد كه اثر نكند و هيچ سودى ندهد. و چون نوزده ماهه شود، دانه انار شيرين را بگيرد و بفشارد و آبش را بگيرد و با يك قرص از هندوانه ابو جهل بنوشد براى رفع سهو و نسيان و بلغم سوخته و تب كهنه و نو با آب گرم در ناشتا. و چون بيست ماهه شود بخواست خدا براى كرى خوبست،در آب كندر خيس شود و آبش گرفته شود و باندازه يك عدس لطيفى در آن نهند و در گوش نهد و اگر نشنيد فردا با همان آب باندازه يك عدس ببينى نهد،و از زيادى آن آب باستخوان سرش ريزد،و سرسامى چون سنگين شود و پر گويد و زبانش دراز شود دانه انگور ترش گيرند و با اين دارو بدو نوشند كه سود دهد و سبك گردد، و هر چه كهنه‌تر شود بهتر گردد و كمتر از آن مصرف شود. #شافیه بحار الأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار علیهم السلام ج ۵۹، ص ۲۴۹ @kamalteb