🔸دستور داروی شافیه جزئى بگير از سير پوست كنده،سپس آن را بشكاف و اندكى بكوب،و بگذار در پاتيل يا ديك باندازه‌اى كه در دست دارى، و آتش نرمى زيرش بيفروز و آنقدر روغن گاو بر آن بريز كه آن را فرو گيرد،و خرده خرده بدان روغن بده تا سير روغن شود و ديگر نپذيرد، وانگه بر آن شير تازه بريز و آتش نرمى زيرش باشد،تا آنجا كه ديگر نپذيرد و بخود نكشد. سپس عسل شهد بگير و فشرده كن و جدا بر سر آتش نه و خوب موم آن را بگير و روى سير بريز و زيرش آتش نرمى بگذار مانند آنچه با روغن كردى و با شير،سپس ده درهم(۶ مثقال تقريبا)سياهدانه خوب بكوب و پاك كن و بريز،و ۵ درهم فلفل و مرزنجوش بگير و بكوب و در آن بريز،و مانند حلواء آن را بر آتش بنه،و آنگه در ظرفى گذار سر بسته كه گرد و بادى بر آن ننشيند و در آن ظرف اندكى روغن گاو باشد كه آن را چرب كند،سپس ۴۰ روز ميان جو يا خاكستر دفن شود،و هر چه كهنه گردد بهتر باشد و دردمند كه دچار آزار سخت شد باندازه يك نخود از آن را برگيرد فرمود:چون يكماه بر اين دارو گذرد براى درد دندان و هر چه از بلغم پديد آيد خوبست باندازه نيم گردو و چون دو ماه بر آن گذرد براى تب لرز باندازه نيم گردو خوبست و بينهايت براى هضم غذا و هر دردى در چشم و چون سه ماه بر آن گذرد خوبست براى صفراء و بلغم سوخته،و هيجان هر درد كه از صفراء باشد كه ناشتا بخورد. چون چهار ماه بر آن گذرد براى تيره‌گى چشم و گرفتن نفس در راه خوبست كه وقت خواب در شب بخورد و چون پنج ماه شد روغن بنفشه يا كنجد(گل يا سركه)گيرد و نيم عدس از آن دارو كه روغن مالى بشود و كسى كه سردرد پيوسته دارد آن را در بينى كند. و چون شش ماهه شد دچار شقيقه با روغن بنفشه ناشتا در بامداد باندازه يك عدس را در بينى كند و چون هفت ماهه شد براى باد گوش نافع است كه با روغن گل باندازه يك عدس در آغاز روز از آن چكانند .... ادامه دارد بحار الأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار علیهم السلام ج ۵۹، ص ۲۴۹ #شافیه @kamalteb