امحای ده هزار نسخه از نشریات و کتب کتابخانهٔ ملی تعداد زیادی کتاب و نشریه (در حدود ۱۰ هزار نسخه) که در میان آن‌ها کتب نفیس و قدیمی و نشریات با ارزش وجود داشته است، جهت امحا در گوشه‌ای از محوطهٔ بیرونی کتابخانهٔ ملی بر روی هم دپو شده و در انتظار خارج شدن از کتابخانه هستند./ جماران واکنش علیرضا مختارپور، رییس سازمان اسناد و کتابخانه ملی ایران، به این خبر: «اینها بخشی از نشریات زاید و فرسوده هستند که پس از بررسی های متعدد غیرقابل استفاده تشخیص داده شده‌اند و طبق ضوابط امحا می‌شوند. ضمنا بخشی از نشریات تکراری و زاید که قابل استفاده بوده‌اند به کتابخانه‌های کشور اهدا شده‌اند.»/لیزنا ماجرای امحای کتب و نشریات کتابخانهٔ ملی یک مشکل چندلایه است. اول این‌‌که چرا امحا؟ مگر جنس قاچاق گرفتید؟ مگر محموله تریاک و ویسکی کشف کردید؟ بعد این‌که چرا سایت جماران نگران از بین رفتن نشریات شده و به خطر بزرگ‌تر بی‌توجه است؟ از بین رفتن صدها نشریه شاید یک اشتباه باشد، اما تداوم سوءمدیریت خطر تکرار اشتباهات پی‌در پی را دارد. به عکس‌ها که نگاه می‌کنیم، تشخیص نام نشریات دشوار است. در یک نمونهٔ قابل‌تشخیص، فقط از یک شماره مجلهٔ خواندنیها ده‌ها نسخه دیده می‌شود. اگر این مشت نمونهٔ خروار باشد، متاسفانه باید پذیرفت که مخازن کتابخانهٔ ملی کوچک و محدود است، نیازی نیست که فقط از یک شمارهٔ نشریه‌ای، مثلاً ۵۰ نسخه در کتابخانهٔ ملی نگهداری شود. مدیریت فضای مخزن امری تخصصی است که بی‌شک مدیران نظام از آن بی‌بهره‌اند. در قوانین کتابخانهٔ ملی فروش مازاد نشریات و حتی امحا و اهدا ذکر شده است، اما جداً باز هم باید بپرسیم خب چرا امحا؟! چرا این نشریات فروخته نشدند؟ در منطق شما این‌ها بیت‌المال است، چرا بیت‌المال امحا شده است؟ دیگر این‌که آن بخش از نشریات مازاد که به گفته رئیس کتابخانه طبق قانون «مبادله و اهدا»ی کتابخانهٔ ملی اهدا شده کدام نشریات بودند و به کدام کتابخانه اهدا شدند؟ چرا به دانشگاه‌ها اهدا نشده؟ این مثلاً کتابخانه‌ها چه تعداد از مازاد را دریافت کردند؟ آن‌چه خبرنگار جماران باید پی می‌گرفت این بود. وگرنه مدیریت مخزن ضروری است. اما مدیر می‌گوید فرسوده و زائد بود، خبرنگار هم نمی‌پرسد چرا امحا. Gholip #خبر @kaaghaz