🖤 روضه‌ی مجسم... 💠 صادق آل محمد صلوات الله علیه و آله جعفر بن محمد بن علی بن حسین علی بن ابی‌طالب علیهم السلام: ✅ الْکَبَائِرَ سَبْعٌ فِینَا نَزَلَتْ وَ مِنَّا اسْتُحِلَّتْ فَأَوَّلُهَا الشِّرْکُ بِاللَّهِ الْعَظِیمِ وَ قَتْلُ النَّفْسِ الَّتِی حَرَّمَ اللَّهُ وَ أَکْلُ مَالِ الْیَتِیمِ وَ عُقُوقُ الْوَالِدَیْنِ وَ قَذْفُ الْمُحْصَنَاتِ وَ الْفِرَارُ مِنَ الزَّحْفِ وَ إِنْکَارُ حَقِّنَا وَ أَمَّا الشِّرْکُ بِاللَّهِ فَقَدْ أَنْزَلَ اللَّهُ فِینَا مَا أَنْزَلَ وَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ (صلی الله علیه و آله) فِینَا مَا قَالَ فَکَذَّبُوا اللَّهَ وَ کَذَّبُوا رَسُولَهُ فَأَشْرَکُوا بِاللَّهِ عَزَّوَجَلَّ وَ أَمَّا قَتْلُ النَّفْسِ الَّتِی حَرَّمَ اللَّهُ فَقَدْ قَتَلُوا الْحُسَیْنَ بْنَ عَلِیٍّ (علیه السلام) وَ أَصْحَابَهُ وَ أَمَّا أَکْلُ مَالِ الْیَتِیمِ فَقَدْ ذَهَبُوا بِفَیْئِنَا الَّذِی جَعَلَهُ اللَّهُ لَنَا فَأَعْطَوْهُ غَیْرَنَا وَ أَمَّا عُقُوقُ الْوَالِدَیْنِ فَقَدْ أَنْزَلَ اللَّهُ عَزَّوَجَلَّ فِی کِتَابِهِ النَّبِیُّ أَوْلی بِالْمُؤْمِنِینَ مِنْ أَنْفُسِهِمْ وَ أَزْواجُهُ أُمَّهاتُهُمْ فَعَقُّوا رَسُولَ اللَّهِ (صلی الله علیه و آله) فِی ذُرِّیَّتِهِ وَ عَقُّوا أُمَّهُمْ خَدِیجَهًَْ فِی ذُرِّیَّتِهَا وَ أَمَّا قَذْفُ الْمُحْصَنَهًِْ فَقَدْ قَذَفُوا فَاطِمَهًَْ (سلام الله علیها) عَلَی مَنَابِرِهِمْ وَ أَمَّا الْفِرَارُ مِنَ الزَّحْفِ فَقَدْ أَعْطَوْا أَمِیرَ الْمُؤْمِنِینَ (علیه السلام) بَیْعَتَهُمْ طَائِعِینَ غَیْرَ مُکْرَهِینَ فَفَرُّوا عَنْهُ وَ خَذَلُوهُ وَ أَمَّا إِنْکَارُ حَقِّنَا فَهَذَا مِمَّا لَا یَتَنَازَعُونَ فِیهِ. ⬅️ گناهان کبیره هفت گناه است که از جانب خداوند درباره‌ی ما رسیده و [بعضی از مردم] همه‌ی آن گناهان را نسبت به ما روا داشتند، [که عبارتند از:] برای خدای بزرگ، شریک قراردادن، کشتن کسی که خداوند [ریختن خونش را] حرام کرده، خوردن مال یتیم، پدر و مادر را رنجاندن، به زنان پاکدامن نسبت ناروادادن، از جبهه‌ی جنگ گریختن و حقّ خاندان را انکار نمودن است. امّا شرک به خدا؛ خداوند درباره‌ی ما آنچه را که لازم بود آیاتی نازل فرمود و رسول خدا (صلی الله علیه و آله) درباره‌ی ما تذکّرات لازم را داد؛ ولی این مردم خدا را تکذیب کرده و فرمایشات پیامبر (صلی الله علیه و آله) را دروغ پنداشته و مشرک شدند [با عدم نصرت حق مولی علی و تن دادن به ولایت غاصبین حقشان). و امّا قتل‌نفس که خداوند حرام فرموده بود، این مردم حسین‌بن‌علی (علیه السلام) را با یارانش کشتند. و امّا خوردن مال یتیم؛ سهم خمسی را که خداوند برای ما قرار داده بود از ما گرفتند و به‌دست دیگران سپردند. و امّا رنجاندن پدر و مادر؛ خداوند در قرآن خود فرمود: پیامبر نسبت به مؤمنان از خودشان سزاوارتر است. (احزاب:۶) و همسران پیغمبر مادران مؤمنین محسوب می‌شوند. با این وصف نسبت به فرزندان رسول خدا (صلی الله علیه و آله) مردم عاق پیامبر (صلی الله علیه و آله) شدند و نافرمانی مادرشان خدیجه (سلام الله علیها) را درباره‌ی فرزندان او نمودند. و امّا تهمت به زنان پاکدامن؛ همانا فاطمه (سلام الله علیها) را بر فراز منبرهای خود ناسزا گفتند و... و امّا فرار از جبهه‌ی جنگ؛ این مردم با کمال میل و بدون اینکه اجباری بر آنان شده باشد با امیرالمؤمنین (علیه السلام) دست بیعت دادند؛ سپس از گرد او پراکنده شده و او را خوار شمردند. و امّا حقّ ما را انکارکردن؛ خودشان نیز معترفند و اختلافی در این ندارند که حقّ ما را انکار نمودند». 📚 الخصال (شیخ صدوق): ج۲، ص۳۶۴ @justhadis110 https://chat.whatsapp.com/I2CfUQ5f4PlGRj1f0m04EB