سیزده بدرِ خانگی
امسال همانگونه که به دیدارِ خانواده و دوستان نرفتیم، سیزدهبدر هم به زیارت و سیاحتِ طبیعت نخواهیم رفت. سیاحتِ ما در جهانِ بیرون نخواهد بود، بلکه باید در جهانِ درون بگردیم و بگردیم.
#مولانا در دفتر ششم مثنوی معنوی داستانی را روایت میکند که مردی در بغداد خواب میبیند که گنجی است در مصر در فلان محله و فلان خانه. چون به مصر رسید، کسی گفت که من خواب دیدهام که گنجی است به بغداد در فلان محله و فلان خانه که از قضا همان خانهٔ مسافرِ بغدادی بود! و آن شخص متوجه شد که گنج در درون است نه بیرون، و در درون باید جستجو و سیاحت کرد نه بیرون.
در نزهة المجالس به نقل از
#مجد_الدین_بغدادی رباعی زیر آمده است که به اشتباه به مولانا نیز منسوب شده است:
ای نسخهٔ نامهٔ الهی که تویی
وی آینهٔ جمالِ شاهی که تویی
بیرون ز تو نیست، هرچه در عالم هست
در خود بطلب هر آنچه خواهی که تویی
بلی. "در خود بطلب هر آنچه خواهی که تویی". این روزها فرصتی است برای جستجو در جهانِ درونمان. عمری به عبث بیرون را جستجو کردیم و چیزکی یافتیم و بسیار چیزها نیافتیم. حالیا نوبتِ جهانِ درون است.
به گمانم بهترین ذکر حالاتِ ما در این روز و این روزها همان است که
#عطار در تذکرةالاولیا در ذکر
#رابعه آورده است:
وقتی در فصلِ بهار در خانه شد و سر فرو برد. خادمه گفت: "یا سیّده! بیرون آی تا صنع بینی."
رابعه گفت: "تو باری درون آی تا صانع بینی، شَغَلَتنی مُشاهَدَةُ الصانعِ عَن مُطالَعَةِ الصُّنع."(دیدارِ آفریننده مرا از دیدارِ آفریدگان بازداشت).
به به. "تو باری درون آی تا صانع بینی". حبذا به این همه معرفت و اندیشه و هنر. باری،
#در_خانه_بمانیم و درونِ خود را بگردیم و بگردیم و بگردیم، عاقبت خواهیم یافت. هم از آن سان که
#سایه گفت:
بگردید، بگردید، در این خانه بگردید
در این خانه غریبید، غریبانه بگردید
نسیمِ نَفَسِ دوست به من خورد و چه خوشبوست
همینجاست، همینجاست، همه خانه بگردید
کلیدِ درِ امید اگر هست شمایید
در این قفلِ کهن سنگ چو دندانه بگردید
#جویا_معروفی@jooyamaroofi1