در سال ۱۳۳۴ (۱۹۵۵)، صدر سفری دوماهه به لبنان خانه نیاکانش، داشت و با رهبر شیعیان آن جا، آیت الله سید عبدالحسین شرف الدین الموسوى العاملی، دیدار کرد. شرف الدین که از بستگان صدر بود، به شدت تحت تأثیر شخصیت او قرار گرفت. به گفته مهدی فیروزان، داماد و خواهرزاده سید موسی صدر: در سفر نخست که امام صدر به لبنان میروند، ایشان تمام جنوب لبنان را می بینند. یک دفترچه تهیه می کنند که نام روستاها تعداد ساکنان مسلمان، شیعه، سنی و مسیحی امکاناتی که دارند تولیداتی که دارند مشکلاتی که دارند را در آن دفترچه می نویسند. در پایان سفر که می خواهند به ایران بازگردند این دفترچه را به آقای شرف الدین میدهند. او در همان دو ماهی که آن جا بودند این آمارگیری را از مناطق جنوب لبنان فراهم میکنند و به آقای شرف الدین میدهند و معتقد بودند در لبنانی که هیچ گونه آماری وجود ندارد تا بتوان شرایط اجتماعی، سیاسی، اقتصادی طایفه را ترسیم کرد این دفترچه یکی از اسنادی است که رهبری آن موقع شیعه، آقای شرف الدین می توانستند استفاده کنند. جالب این است که بعدها زمانی که منتقدین صدر پیش آقای شرف الدین می آمدند و می پرسیدند شما چرا آقای سید موسی را دعوت کردید تا به این جا بیایند، یک روز که این انتقادات بیشتر میشود آقای شرف الدین این دفترچه را افشا میکنند و می گویند سید موسی که در عرض مدت کوتاهی این اطلاعات را جمع آوری کرده اند شایستگی بیشتری از همه کسانی که من در ذهن فکر میکردم دارد برای این که زعامت طایفه را بر عهده گیرد. ابراهیم یزدی نیز می گوید: صدر برای گردآوری داده های دست اول بیش از هزار کیلومتر در لبنان را در سال نخست خود در لبنان با ماشین خود فولکس واگنی کوچک رانندگی کرد و از همه روستاها و شهرها بازدید کرد.» از این رو شرف الدین از صدر خواست که در لبنان بماند و رهبری شیعیان را به دست گیرد. صدر اما در آن زمان اولویتهایی دیگر داشت.

از کتاب شاه و شطرنج قدرت در خاورمیانه