الکترال کالج چیست؟ آگاهی‌بخشی عمومی برخی رسانه‌ها و سیاسیون در تریبون‌های مختلف مدعی‌اند که رئیس‌جمهور آمریکا را یک عده سیاست‌مدار در مجمع الکترال انتخاب می‌کنند نه مردم! به‌گمان آن‌ها در انتخابات ۲۰۱۶ با وجود آن‌که هیلاری کلینتون سه میلیون رای بیشتر کسب کرد، اعضای مجمع الکترال با نظارت استصوابی به او خیانت کردند و رای خود را به سبد ترامپ ریختند! این‌طور نیست و بحث نظارت استصوابی هم بی‌ربط است. [انتخابات ریاست‌جمهوری در آمریکا به‌صورت دو مرحله‌ای انجام می‌شود. مردم در روز انتخابات اگر چه اسم نامزدهای ریاست‌جمهور را در برگه‌های اخذ رأی می‌نویسند، اما در عمل مجمع گزینندگان (Electoral college) به‌طور مستقیم رئیس‌جمهور و معاون او را انتخاب می‌کنند]. هر ایالت آمریکا با توجه به جمعیتی که دارد، سهمیه یا آراء الکترال مشخصی دارد که مساوی با مجموع تعداد نمایندگان آن ایالت در سنا و مجلس نمایندگان است. [هر ایالت، سوای از وسعت و جمعیتش، دو نماینده یا سناتور برای مجلس سنا دارد. اما مجلس نمایندگان، متناسب با جمعیت هر ایالت، تعداد متفاوتی نماینده مجلس دارد]. برای سهولت با مثالی از کشورمان توضیح می‌دهم. تهران ۳۸ نماینده در مجلس دارد پس ۳۸ سهمیه رای الکترال دارد. خوزستان و فارس هر کدام ۱۸ نماینده در مجلس دارند پس هر کدام ۱۸ سهمیه الکترال دارند به‌همین ترتیب لرستان، کرمانشاه و سمنان هم هر کدام ۹، ۷ و ۴ سهمیه الکترال دارند. هر ایالت آمریکا هم با توجه به مجموع تعداد نمایندگان خود در کنگره، تعداد مشخصی سهمیه یا رای الکترال دارد. تمام ایالات آمریکا مجموعاً ۵۳۸ سهمیه الکترال دارند. بیشترین سهمیه را کالیفرنیا با ۵۵ رای الکترال دارد. آلاسکا، داکوتای جنوبی و شمالی و چند ایالت دیگر هر کدام فقط ۳ سهمیه الکترال دارند. تگزاس ۳۸ و فلوریدا و نیویورک هر کدام ۲۹ سهمیه رای الکترال دارند. بقیه ایالات بین ۳ تا ۲۰ سهمیه الکترال دارند. نکته بسیار مهم هرکدام از کاندیداها که در یک ایالت پیروز شوند، تمام سهمیه الکترال آن ایالت را از آن خود می‌کنند و کاندیدای شکست خورده هیچ سهمیه‌ای از آراء الکترال آن ایالت را کسب نمی‌کند. تکرار می‌کنم هیچ! یعنی هر ایالت یا قرمز جمهوری‌خواه (ترامپ) می‌شود و یا آبی دموکرات (هریس). در انتخابات آمریکا رقابت بین ایالت‌هاست. این پاراگراف را دوباره بخوانید! در نهایت هر کس نصف به‌علاوه یک، یعنی ۲۷۰ رای الکترال از مجموع ۵۳۸ رای الکترال را کسب کرد، رئیس‌جمهور می‌شود. نکته مهم دیگر برخی ایالات به دلیل بافت جمعیتی و نژادی و فرهنگی خود در یک‌صد سال گذشته همواره طرف‌دار دموکرات‌ها یا جمهوری‌خواهان بوده‌اند، بنابراین اهمیت آن‌ها در رقابت انتخاباتی کمتر است. مثلاً مردم کالیفرنیا همیشه به دموکرات‌ها رای داده‌اند، پس کار کاندیدای دموکرات مثل هریس در کالیفرنیا برای پیروزی سخت نیست و انتخابات در این ایالت رقابتی نیست. ترامپ حتی نیازی نمی‌بیند که به کالیفرنیا سفر کند چون وقت تلف کردن است! برعکس، ایالاتی هم هستند که همیشه حامی جمهوری‌خواهان هستند مثل ایالت تگزاس. می‌شود گفت با توجه به گرایش سیاسی غالب در کالیفرنیا و تگزاس، انتخابات در این دو ایالت تشریفاتی است. مهم نیست که مشارکت در این دو ایالت ۱۵ درصد باشد یا ۸۵ درصد چون کم یا زیاد بودن مشارکت تعداد سهمیه الکترال این ایالت‌ها را تغییر نمی‌دهد. اما ۸ ایالت پاندولی (نوسانی) یا صحنه نبرد هستند مثل پنسیلوانیا، میشیگان، آریزونا، جورجیا، ویسکانسین و چند ایالت دیگر. در ایالت‌های پاندولی احتمال پیروزی هر دو نامزد جمهوری‌خواه و دموکرات وجود دارد، لذا رقابت در این ایالت‌ها خیلی داغ و پر سر و صداست و پیروزی در این ایالات و کسب سهمیه آراء الکترال آن‌ها بسیار مهم و سرنوشت‌ساز است. وقتی تعداد آراء الکترال کسب شده در سراسر کشور نزدیک باشد، ممکن است در ایالت پنسیلوانیا یک نامزد با اختلاف هزار رای تمام بیست رای سهمیه الکترال این ایالت را کسب کند و با کسب حد نصاب ۲۷۰ رای الکترال، رئیس‌جمهور شود. | اسفندیار خدایی، با کمی حذف و اضافه| @JameahiBehtarBesazim