تمام عمر مستم جز قدح نوشی نمی‌دانم به هوشم نیست کاری غیر مدهوشی نمی‌دانم پریشان نغمه‌ای هرلحظه می‌جوشد ز منقارم بهاری عندلیبم علم خاموشی نمی‌دانم نِیَم صحن حریم دیر كاطلس پوش بنشینم زمین مسجدم جز بوریاپوشی نمی‌دانم به سوی خویشتن از لطف گستاخانه کش دستم که من بسیار محجوبم هم‌آغوشی نمی‌دانم ندارم جز تو یاری تا توان در کنج تنهایی فراموشم نکن، من خودفراموشی نمی‌دانم به اندک لذت وصلی تسلی نیست امیدم هم‌آغوشی پرستم قدر هم دوشی نمی‌دانم به آواز بلند اظهار دردی میکنم طالب چو آبروی بتان آداب سرگوشی نمی‌دانم #طالب_آملی #سبک_هندی #اشعار_نغز #جماعت_تعطیل @jamaat_e_taatil