ماکس بورن برنده جایزه نوبل فیزیک در سال 1954 با بهره‌گیری از دستاوردهای بزرگان پیشین، زمینه مکانیک کوانتومی را به‌طور چشمگیری پیش برد. مشهورترین دستاورد او، «قانون بورن» است که روشی برای محاسبه احتمال وقوع یک نتیجه خاص در یک سیستم کوانتومی ارائه می‌دهد. قانون بورن برای تفسیر آزمایش‌های مکانیک کوانتومی و همچنین در کاربردهایی مانند رایانش کوانتومی مورد استفاده قرار می‌گیرد. رایانش کوانتومی می‌تواند نویدبخش پیشرفت‌های بزرگی باشد، از جمله: تسریع کشف داروهای جدید، شکستن رمزنگاری‌ها، افزایش سرعت تصمیم‌گیری در معاملات مالی، بهبود یادگیری ماشینی، توسعه مواد انقلابی، مقابله با تغییرات اقلیمی، و موارد دیگر.