. تمدن ایلام (عیلام یا هَتَمتی) از کهن‌ترین تمدن‌های ایران است که از هزاره‌ی چهارم پیش از میلاد (حدود شش هزار سال پیش) بخش بزرگی از جنوب غربی ایران را در بر داشت. ایلامیان کشورشان را «هَتَمتی» به‌معنی «سرزمین خدا» می‌خواندند. از بناهای مهمی که از آن زمان باقی مانده، می‌توان به زیگورات چغازنبیل در شهر شوش استان خوزستان اشاره کرد. پیش از رواج مزداپرستی (مزدیسنا) در ایران، از اعتقادات دینی مردمی که در نواحی مختلف ایران زندگی می‌کردند، اطلاعات ما منحصر است به دین ایلامیان؛ که اسناد بیشتری از آنها برجای مانده است و این اسناد نشان می‌دهند که آیین ایلامیان، چند خدایی بوده و پیشرفته‌ترین مرحله‌ی تکامل آن، در طی قرن‌ها پایدار مانده است. در بین خدایان ایلامی، یک الهه به نام «پینکِر» (خدای آسمان و دارای قدرت نفرین) بیش از همه اهمیت داشت و بزرگ‌مادر خدایان بود. اما در جنوب‌شرقی ایلام، مادر خدای دیگری بود که کری‌ریشا نام داشت. این الهه به نقاط دیگر راه یافت و پادشاهان و شاهزادگان ایلامی پرستشگاه‌هایی وقف آن کردند. در خود شوش که پایتخت بود، کری‌ریشا لقب افتخارآمیز مادر خدایان و بانوی معبد بزرگ را داشت. وجود این بزرگ‌مادران خدایان نشانگر آن بود که مذهب ایلامی جنبه‌ی مادرسالاری داشته است. از هزاره دوم پیش از میلاد به بعد، کم‌کم مادرسالاری جای خود را به پدرسالاری می‌دهد. . . . @iranvijprize @iranvijprize . . . #کشف_دوباره_ایران #جایزه_ایرانویج #تمدن_ایلام #تمدن_عیلام #ایلامیان #عیلامیان #ایران_زمین #فلات_ایران #خدایان #الهه