▪️ترامپیسم و حذف نئوکان ها هادی خسروشاهین پژوهشگر مسائل بین الملل 🔹ترامپ امروز اعلام کرد که در دولت اش جایی برای نیکی هیلی و مایک پمپئو نیست.شاید یکی از دلایلی که پرزیدنت منتخب مجبور شد این مسأله را علنی مطرح کند٫گزارش ششم نوامبر سی.ان.ان بود.در این گزارش تاکید شده بود که پمپئو یکی از گزینه های اصلی پنتاگون است. 🔹من در نشستی در کلاب هاوس در جمعه گذشته با تاکید بر نادرستی بخشی از اطلاعات منتشر شده در سی.ان.ان اشاره کردم که انتخاب سوزی وایلز به عنوان رییس کارکنان کاخ سفید به عنوان اولین انتخاب ترامپ نشان‌دهنده آن است که او تجربه دولت اول اش را تکرار نمی کند.انتخاب وایلز نشان می دهد که او از حلقه وفاداران نه لزوما کادر سیاسی و حرفه ای در حزب جمهوریخواه استفاده خواهد کرد.انتخاب های او در دولت اول تنها باعث بروز مقاومت های بوروکراتیک در مقابل تصمیماتش شد. 🔹علاوه بر این در نشست جمعه شب با اشاره به تفاوت های بارز در گفتمان ترامپیسم با گفتمان کلاسیک در میان جمهوری‌خواهان تاکید کردم که انتخاب دوباره ترامپ در پنجم نوامبر به منزله پایان ریگانیسم یعنی سیاست خارجی ایدئولوژیک٫به شدت مداخله جویانه و تهاجمی است. ریگانیسم در واقع بیانگر اولویت های همیشگی نومحافظه کاران در سیاست خارجی آمریکاست.اما ترامپ ترجیح می دهد با دستورکارهای نسبتا محدود در سیاست خارجی به رئال پلتیک بها دهد تا مسائل ایدئولوژیک و هنجاری.مناقشات چند ساله دختر چنی و ترامپ در واقع جنگ ترامپیسم علیه ریگانیسم را بازنمایی می کند.ترامپ چند روز قبل از انتخابات و در گفت و گوی سه ساعته با پادکستر معروف جو‌ روگان بزرگترین اشتباه خود در دولت اول اش را بکارگیری برخی چهره های نو محافظه کار دانست.او در این مصاحبه صراحتا از بولتون نام برده بود. 🔹حال با این اوصاف ترامپ تیم سیاست خارجی٫امنیت ملی و نظامی اش را همچون وایلز از میان حلقه وفاداران اش انتخاب خواهد کرد.پس به جای اسامی مطرح شده در گزارش سی.ان.ان این نام ها را به ذهن بسپارید:اوبراین٫جان راکولتا٫اد مک مالن٫کیث کلاگ و بیل هگرتی. https://s8.uupload.ir/files/nikki_haley_mike_pompeo_1002815462_yg4w.jpg @IRANPOLITICALSTUDIES