تاریخ و فرهنگ ایران بزرگ

استوره شناسی ایرانیان (3) -هوشنگ/کشتن پسر اهریمن/کشف آتش
لینک منبع: http://ariapars.persianblog.ir/post/305
—-
#هوشنگ در #شاه‌نامه، پسر #سیامک و نوه‌ی #کیومرث است که پس از کشته شدن پدرش «سیامک» به دست اهریمن، به خون‌خواهی پدر، اهریمن را می‌کشد. یافتن آتش برای نخستین بار به دست هوشنگ است و برپایی جشن سده یعنی جشن آتش نیز از آن زمان در میان ایرانیان باب شد.
در زمان هوشنگ بود که مردم با آب‌یاری، دست‌ورزی و صنعت و جدا کردن آهن از سنگ و ساختن ابزار آشنا شدند و کشاورزی آموختند. پختن خوراک، نان، گله‌داری نیز مربوط به زمان استوره ای هوشنگ شاه است.

داستان جنگ با دیو سیاه پسر اهریمن:
«پس از کشته شدن سیامک به دست اهریمن، کیومرث پسر سیامک و نوه‌ی خویش، هوشنگ را به همراه انسان‌ها، پریان و همگی جانوران به جنگ پسر اهریمن فرستاد. دیو سیاه با شنیدن آمدن سپاه هوشنگ آسمان را پر از گرد و خاک کرد و سپس دیوان با سپاه هوشنگ درگیر شدند. در این گیر و دار، هوشنگ دیو سیاه را یافت و خود را به او رسانیده و او را بر زمین کوفته و سرش را از تن‌اش جدا کرد.

داستان چگونگی #کشف_آتش:
جشن سده از هوشنگ به یادگار مانده است. یک روز هوشنگ با هم‌راهان خود به کوه رفته بود که یکباره ماری دراز و سیاه با دو چشم سرخ دید و هوشنگ دست به سنگی برد و سنگ را به سوی مار پرتاب کرد. سنگ به مار برخورد نکرد ولی پس از برخوردن سنگ با سنگی دیگر، شراره‌ای از آن برخاست و آتش کشف شد. در همان شب هوشنگ از ایزد سپاس‌گزاری کرد و در کوه آتشی به پا کردند و جشنی برپا ساختند که جشن سده نام گرفت.

نام هوشنگ =در اوستایی: haošyangha، در پهلوی: hōšang به معنی کسی که خانه‌های خوب فراهم می کند، یا بخشنده‌ی خانه‌های خوب است. در اوستا آوازه‌ی او "پَرَداتَ" به معنی پیشین و بَر سَرِ و برپیش جای گرفته، است. این لقب در پهلوی و فارسی به "پیشداد " دگرگون شده است.
—-
منبع: http://ariapars.persianblog.ir/post/305/
—-
به کانال تلگرامی ما بپیوندید👇👇
@iranhistor