هومو ارکتوس - تاریخ کشف: ۱۸۹۱ میلادی - محل زندگی: شمال، شرق و جنوب آفریقا؛ غرب آسیا (دمانیسی، گرجستان)؛ شرق آسیا (چین و اندونزی) - دوره‌ی زندگی: بین حدود ۱.۸۹ میلیون تا ۱۱۰ هزار سال پیش - قد: بین ۱۴۵ تا ۱۸۵ سانتی‌متر - وزن: بین ۴۰ تا ۶۸ کیلوگرم هومو ارکتوس قدیمی‌ترین گونه‌ی شناخته شده‌ از اجداد انسان‌های اولیه با تناسب بدنی شبیه انسان‌های امروزی است. این گونه دارای پاهای نسبتاً بلند و بازوهای کوتاه‌تر نسبت به تنه بود. این ویژگی‌ها نشان می‌دهد که هومو ارکتوس دیگر مانند اجدادش برای بالا رفتن از درخت سازگاری نداشت، بلکه توانایی راه رفتن و دویدن مسافت‌های طولانی را داشت. در مقایسه با فسیل‌های اولیه‌تر اجداد انسان‌ها، محفظه‌ی مغز هومو ارکتوس نسبت به اندازه‌ی صورت بزرگ‌تر بود. قدمت کامل‌ترین فسیل آن، حدود ۱.۶ میلیون سال تخمین زده می‌شود. مطالعات میکروسکوپی روی دندان‌های او نشان می‌دهد که سرعت رشدش مشابه با یک شامپانزه بوده است. شواهد فسیلی نشان می‌دهد که هومو ارکتوس از افراد پیر و ضعیف خود مراقبت می‌کرد. پیدایش این گونه در سوابق فسیلی اغلب با قدیمی‌ترین تبرهای دستی مرتبط است که اولین نوآوری قابل توجه در تکنولوژی ابزارهای سنگی محسوب می‌شود. به طور کلی، هومو ارکتوس اولین گونه‌ای محسوب می‌شود که از آفریقا فراتر رفته، گونه‌ای با تنوع بسیار زیاد در نظر گرفته می‌شود که در دو قاره‌ی آفریقا و آسیا پراکنده بوده است. مشخص نیست آیا هومو ارکتوس به اروپا رسیده است یا خیر. قدیمی‌ترین شواهد آتشگاه‌ها (آتش‌های اردوگاهی) در محدوده‌ی زمانی انسان راست قامت یافت شده‌اند. در حالی که شواهدی وجود دارد که آتشگاه‌ها برای پختن (و احتمالاً به اشتراک گذاشتن) غذا استفاده می‌شدند، به احتمال زیاد مکان‌هایی برای تعامل اجتماعی و همچنین برای گرم نگه داشتن و دور نگه داشتن شکارچیان بزرگ بوده‌اند. https://humanorigins.si.edu/evidence/human-fossils/species/homo-erectus