همه دوران سخت دارن ؛ همه تو زندگیشون اتفاق تلخ و غم‌انگیز وجود داره. اما بعد از یه مدت ، یکسال و یا کمتر ، حتی ممکنه بیشتر دیدم که بلاخره یه چیزی وارد زندگیشون میشه که اون رنج و سختی یا غم و اندوه رو کم‌رنگ‌تر از قبل کنه. اگه هم کم‌رنگ نشه بلاخره باعث میشه یه جای دیگه از دلشون قرص بشه. اما برای من هیچ وقت اینجوری نبوده؛ من هنوز که هنوزه با غم و رنج‌های قدیمی زندگیم دارم همزیستی میکنم. زندگیم دائما از یه سخت به سخت دیگه ارتقا پیدا میکنه، دائما به خودم وعده و امید‌های واهی می‌دم و این چرخه تا به ابد ادامه داره…!!
بجنگم باهات؟! من انتخابت کردم تا همونجوری که لحظات خوب و قشنگ زندگیمو باهات شریک شدم ، لحظات سخت و تلخ زندگیمم باهات شریک بشم. نه که بجنگم با خودت ، نه که سخت‌ترم شه.
