‍ ‍ #تمبر پاسداشت #روز_مراغه در باب تثبیت طرح تمبر روز مراغه: اگر چه بر اساس شواهد امر، کهن ترین تمبر ایران به سال ۱۲۴۷ خورشیدی به دوره (ناصرالدین شاه) میرسد با این حال در دنیای امروز نیز هیچ مرسوله ای بدون تمبر اجازه خروج ندارد و این امر نشان از اهمیت و لزوم وجود آن بر مرسولات است؛ همچنین تمبرها جزء اسناد تاریخی مرجع و اوراق بهادار هستند. اهمیت تصاویر چاپ شده بر روی تمبر نیز از نکاتی است که در تمام ادوار تولید آن مورد توجه بوده و در جغرافیای مکان و زمان خود را با هدف طرح و مستند کردن موضوعات مهم به چاپ می رسیده است. تفکر طراحی تمبر #روز_مراغه، بر اساس بهره گیری از نشان شاخص مساجد مراغه شکل گرفته که خود نمادی از نقوش نقاشی شده در ستاوندهای چوبی مساجد مراغه است که ماده تاریخ (۷۱۱ ه.ق) موجود در مسجد قاضی مراغه نیز گواه این امر است، چراکه با توجه به این ماده تاریخ به قدمت تاریخی ستاوندهای چوبی مساجد مراغه بیش از پیش پی خواهیم برد واین نشان، از تقدم وجودی مساجد مراغه در مقابل معماری ستاوندهای عنوان شده درسایر نقاط ایران وشایدجهان حکایت دارد. بر اساس کتاب معماری اسلامی(پیرنیا)، هنگامی که آریایی ها از شمال به جنوب مهاجرت کردند، معماری چوبی منطقه مراغه -این فرهنگ علمی هنری- را در مسقف کردن تخت جمشید بکار برده اند و همچنین است در سیر خاندان صفوی از اردبیل به سمت قزوین و اصفهان، که معماری ستاوندهای چوبی مساجد مراغه را در عمارتهای عالی قاپو(آلی قاپو)و چهل ستون بکار برده اند. نشان پیش رو برگرفته از یکی مساجد چوبی مراغه(ملارستم)است که در طرح تمبر بدان توجه شده است. وجود رنگ آمیزی بسیار ظریف و در عین حال ساده، از شاخصه های بی بدیل این نقش است. توجه به پیشینه مساجد و اهمیت مذهب در ادوار تاریخی از نکاتی است که در طراحی تمبر مزین به نام مراغه بدان اشاره شده است. لذا در کنار نشانه شناسی و نمادگرایی تندیس و نشان مراغی، اختصاص دیگری از حکمت مهر و آب در خرد نگارینه های جنوب سهند الزام مینمود. https://t.center/hsamngo