... ادامه از ☝️ ثانیاً منجر به ازدحام و تنش توهین‌آمیز نشه و عزت‌نفس و کرامت انسانی افراد رعایت بشه. در ازدحام و حرکت‌های گله‌ای و توده‌ای افراد متاسفانه دچار شیئ‌وارگی میشن یعنی بی‌اختیار مثل چوب و سنگ و پلاستیک به این طرف و اون طرف کشیده میشن و این شیئ‌وارگی جز در موارد استثنایی که حیاتی است ارزش نداره و نباید بهش تن بدیم. شرط سوم اینه که اون غذای مجانی یا نذری دارای حامی مالی سالم باشه، مثلا شهرداری تهران با اموال بیت‌المال نذری می‌ده یا برخی شرکتهای خصولتی برای پولشویی نذری میدن. چهارم اینکه گرفتن غذای مجانی بوسیله شخص منجر به نرسیدن اون غذا به دست یک شخص مستحق یا مستحق‌تر در همون جا نشه. پنجم اینکه در اقتصاد اصلی است به نام "محال بودن نهار مجانی". ما باید ببینیم این غذا واقعا مجانی است؟ چه هزینه های آشکار و پنهانی هست که ما به اونها توجه نداریم. آیا واقعا با احتساب زمان و انرژی و سایر سرمایه‌های اجتماعی و انسانی و زیست‌محیطی که براش میذاریم مجانیه؟ آیا همین افرادی که الان در صف ایستاده‌اند مثل آدمکهای تبلیغاتی ابزار تبلیغات برای اون شرکت یا ایدئولوژی نشده‌اند؟ حالا اگر کسی با هر قومیت و ملیتی بدون رعایت این شرطها در صف غذای مجانی بایسته کار غیراخلاقی و نابخردانه انجام داده. اغلب صفهای شلوغ غذای نذری در ایران یکی یا چند تا از این پنج شرط رعابت نمیشه. یک رسانه متعهد باید نقد کنه نه اینکه خطاها رو توجیه یا انکار کنه. *مخاطب این جمله آخر اون صفحه اینستاگرامی و امثال اون بود که گویا برای مدیریت افکار عمومی، محتوای سفارشی تولید می‌کنند و در اون پست می‌گفت "همه جای دنیا مردم برای غذای مجانی صف می‌بندند". و از این نتیجه می‌گرفت که نقد صفهای نذری نادرست است و نشانه خودتحقیری است.* نظر شما چیه؟ #زن_زندگی_آزادی