اما قرن بیستم به ما نشان داد که وقتی این ایدئولوژی نفرتآمیز با حمایت یک رژیم خشونتطلب به اجرا درآید، بسیار خطرناکتر میشود.
وقت آن رسیده که بگوییم کافی است. وقت آن رسیده که خط قرمزی بکشیم. متأسفانه این خط قرمز باید با خون شهروندان بیگناه کشیده میشد – نیکای ما و شانی شما، پویای ما و هرش شما.
تنها راهی که میتوانیم به قربانیان بیگناه احترام بگذاریم، از قربانیان بیشتر جلوگیری کنیم و صلح را برای اسرائیل، آمریکا، جهان عرب و هموطنانم در ایران به ارمغان بیاوریم، این است که جمهوری اسلامی را برای همیشه به زبالهدان تاریخ بفرستیم.
اما چگونه؟
دوستانم، در سال گذشته ایرانیان و اسرائیلیها با یکدیگر ابراز همبستگی کردند. اما همبستگی دیگر کافی نیست. اکنون زمان آن رسیده که بیشتر از ایستادن در کنار یکدیگر، با دستان در هم اقدام کنیم. همانطور که در این لحظه حساس با هم ایستادهایم، سوالی که امروز از شما میپرسم ساده است: آیا آمادهاید بیشتر از فقط کنار هم ایستادن، با هم عمل کنید؟
مردم ایران موضع خود را روشن کردهاند. آنها هر روز در حال مبارزه با این رژیم هستند و این کار را بدون هیچ حمایتی از جهان خارج انجام میدهند. آنها مرا با پیامی به اینجا فرستادهاند: آنها فقط برای آزادی خودشان مبارزه نمیکنند، بلکه برای آزاد کردن خاورمیانه و جهان از شر این رژیم شیطانی مبارزه میکنند.
در حالی که آنها در این مبارزه علیه جمهوری اسلامی برای همه ما میجنگند، نگذارید تنها بجنگند. مردم ایران شریک شما هستند، نه مهرههایی برای بازی. مهرهها قابل تعویض هستند. مردم من نیستند.
آنچه در این همکاری نیاز داریم فراتر از عکسهای تبلیغاتی، تجمعها و پستهای شبکههای اجتماعی است. ما به یک کمپین مشترک و هماهنگ نیاز داریم. باید فشار حداکثری بر جمهوری اسلامی را دوباره برقرار کنیم. باید حداکثر حمایت را از مردم ایران به عمل آوریم. و باید حداکثر انشعابها از رژیم را تسهیل کنیم تا بتوانیم به صورت مسالمتآمیز از این دیکتاتوری جنایتکار به دموکراسی سکولار که مردم ایران برای آن مبارزه میکنند، گذار کنیم.
این امر نیازمند رهبری در ایالات متحده، اسرائیل و یک شریک ایرانی است. خانمها و آقایان، من اینجا هستم تا آن همکاری را پیشنهاد دهم و دست خود را به عنوان یک شریک در صلح دراز کنم.
از طریق این همکاری و این اقدام هماهنگ است که میتوانیم آزادی مردم ایران، امنیت اسرائیل، ایالات متحده، جهان عرب و فرصتی واقعی برای آیندهای روشن برای فلسطینیها را محقق کنیم.
اگر اقدام نکنیم و جمهوری اسلامی همچنان در قدرت باقی بماند، هیچیک از اینها ممکن نخواهد بود. اما اگر با هم کار کنیم، میتوانیم رفاه و کرامت مردم خود و ثبات و امنیت جهانمان را تأمین کنیم و از پیمان ابراهیم به پیمان کوروش گسترش یابیم.
همانطور که بر لبه تاریخ ایستادهایم، متحد در ارزشها و چشمانداز خود هستیم. اما اکنون زمان عمل است.
و زمانی که شیر و خورشید دوباره طلوع کند، جهان سپیدهدم جدیدی از صلح را خواهد دید.
متشکرم.