Ушанаванне ветэранаў паўстання 1863-1864 У міжвеннай Польшчы, у склад якой уваходзіла Заходняя Беларусь, пашана да паўстанцаў вызвольнага антырасейскага паўстання 1863-1864 гадоў існавала не толькі сярод грамадзян, але таксама на дзяржаўным узроўні. У 1919 годзе Юзаф Пілсудскі надзяліў студзеньскіх ветэранаў пенсіяй, званнем падпаручнікаў і правам насіць спецыяльныя мундзіры, а нават генералы павінны былі першымі салютаваць ветэранам. У гадах 1918/1919 жыло 3,5 тыс. ветэранаў, да 70-годдзе ў 1933 - 365 ветэранаў, а апошні Фелікс Бартчук памёр у 1946 годзе. Да здабыцця Польшчай незалежнасці дажылі больш за 3,5 тыс. ветэранаў паўстання, а 70-годдзю яго выбуху – 365 з іх. Самым даўгавечным паўстанцам быў Фелікс Бартчук, які загінуў у 1946 годзе.