داروسازی که از روزهای ۲۶ سالگی مینویسه.
اینجا مثل دفتر خاطراتمه ثبت میکنم تا بمونه و به شما هم احساس خوب منتقل کنه🌱🤍
هیلارو هم چنل داروخونه منه💛💚
@hilaroo24
امروز از مرکز بهداشت یک نامه اومده برام که گفته تبلیغات مضر برای سلامتی مثل نوشابه، سوسیس کالباس، فست فود و اینا ممنوعه. به نظرتون اگه بدونن من اینجا همش عکس میوه میذارم بهم جایزه نمیدن؟😁
آره جانم… موضوع این نیست که بی‌عیب باشیم. موضوع اینه که من نوعی بتونم با چه نوع عیب‌هایی کنار بیام و آدم‌های نزدیکم از اون جنس باشن و منم عیب‌هام برای اونا جز ایرادهایی باشه که قابل تحمل و مداراست در کنار خوبی‌هام براشون. روابط انسانی رسما همینه…
Day3:A memory خاطره چی بگم آخه؟ خاطر تلخ داره، شیرین داره، قلبی قلبی داره، خنده دار داره. سه سال پیش همچین روزی داشتیم با دوستم از کیش برمی‌گشتیم و چمدون می‌بستیم. شب آخری بود که کنارهم بودیم، وسایل و خریدهامون رو می‌ذاشتیم تو چمدون و از خاطره سفر می‌گفتیم و می خندیدیم، یهو بین لباس‌ها یدونه رنده دیدم. زل زده بودم به رنده. خیلی خرید کرده بودیم و چمدون‌هامون اصلا جا نداشت. همینجوری نگاه رنده می‌کردم. بعد به دوستم گفتم زهرا چی شد که من رنده خریدم؟! گفت نمیدونم منم خواستم بهت بگم که دیدم خودم سینی چای خریدم، بعد نگاه کردیم دیدیم منم سینی چای خریدم🤣یعنی تا صبح به بودن رنده و سینی چای وسط کلی شرتک لی، کراپ و این لباس‌های گوگولی خندیدیم. یعنی تلاش کرده بودیم گوگولی طور خرید کنیم اما خب یک رنده اون وسط از ماتریکس خارج‌مون کرده بود😁 از اون سال تا الان سوال مهم بین ما همینه؛ چرا رنده؟😁
من با دیدن هر نوری یاد ماری می‌افتم. اگر نور با فرش باشه که دیگه بیشتر. دلم نمی‌خواست روزی بیاد که معنای نور براش بشه نور بدخیم تو سینه مادرش و اینقدر براش غم‌انگیز باشه. ماری نور بوده برای نوشتن من، برای حضور من اینجا. امیدوارم نورهای قشنگ‌تری بتابه به زندگی خودش و مادرش. امیدوارم پروانه قشنگش خیلی زود سرحال بشه. ماری و مادرش قوی‌تر و سرسخت‌تر از اون نورهای بدخیم زندگی‌اند.
بچه‌ها من چشم‌هام خیلی درد می‌کرد بات هم قاطی کرد. فردا صبح حواس‌تون به هیلارو باشه. رنگ‌ها محدودن. کلا تعداد هم محدوده🥲❤️ ولی کیفیتش نامحدوده🫠 جا نمونید که غصه بخورم🥲❤️ شب بخیر❤️
