وقتی با من بودی حس کردم جمعیتی را یافته‌ام. مردمم را پیدا کرده بودم، انسان شده بودم. چشم‌های تو با من خوب بودند دستِ تو مهربانی داشت. گفتم: بیا... حرفی دارم... خندیدی. خندهٔ تو پر از گُل بود... معین دهاز | هاویرا