این شاعرِ بی سر و ته
هنوز کلی حرف دارد
و مجبور است که هر روز
این همه کلمه را
به پای نیچه ی چشم های کسی
قربانی دهد
تا به طعمِ " اسپینوزا "
و عاشقانه ای جدید برسد
که شاید از لا به لای هجاهایش
جوانه زنند !
راستی..!
از این مانیفستِ عاشقانه
تا احتمال بوسیدنت
چند عاشقانه ی دیگر باقی‌ست
و تا چند خاور دور
به زبانِ " آدورنو "
دیالکتیکِ روشنگری و عشق و را
به میانه‌های معلقت تفهیم کنم
تا بفمی " لیبیدو " و شعر
ارتباطی مستقیم دارند
چون زبانی
که از کلمه نمی‌افتد
و درختی که همیشه امیدوار است
به جوانه هایش !
#علیرضا_کریمی ۲۲ مهر ۱۴۰۳
#روز_نو_مبارک🌻╭☆•┅─────┅•☆╮
🦋@harimekhialam🦋╰☆•┅─────┅•☆╯
