همینجوری

در آرزوی یک نفس بی‌غمانه‌ایم.

سکوت میکرد چون حرف زدن چیزی رو تغییر نمیداد.

آنها ارزش شما را درک خواهند کرد،
اما پس از ،
از دست دادن شما

چرا اول حرفات ببخشيده:
فوبيا ترس از صدمه زدن به كسي:)

من هم در هالووین پارتی هستم، توی خونمون در جمع خانواده.

‌‌‏برگ برنده‌ی من، دست خودمو برید!

و گاهی اندکی توجه به کسی باعث پرواز او میشد :)

نجات دهنده فقط بقیه رو نجات داد
خودش غرق شد :)

دلم جاده و برف ،موزیک و برای چند ساعت فکر نکردن به هیچ چیزی می‌خواد.

ازت متنفر نیستم ولی اگه آتیش بگیری آب داشته باشم میخورمش 👍

‌پوست کلفتم اما سرطان دلِ نازک دارم

سیب آخر برای تو
خندی آخر برای تو
بندری ویژش برای تو
آخرین تیکه‌ی پیتزا برای تو
موهیتو نعناش برای تو
قُلُپ آخر شیکم برای تو
این همه ای کاش واسه‌ من :)

نقطه اشتراکم‌ با خانوادم،همون خانواده بودنمونه‌ فقط☕️

اگر کسی از اشتباهتون ساده میگذره،به این معنی نیست که اشتباهاتون کوچیکه یا دلش نشکسته، دلیلش اینه که وجود شما واسه اون آدم خیلی مهم تر از غرور و دل شکستگی خودشه.
آدما رو به نقطه بی‌خیالی نرسونید.

واقعا حق

‌ما جانمان به درد، دردمان به لب رسیده بود!

شاید دشمنت روزی دوستت بشه ولی
دوستی که دشمن بشه همیشه یه دشمنه

‌مثل ستاره ای که با ماه قهر کرد و لای دستای خورشید سوخت.

گفتم: بالاخره که فراموشش میکنی، اینجوری نمیمونه.
نفس عمیقی کشید و گفت:
یاد بعضی آدما هیچوقت تمومی نداره!
با اینکه رفتن، ولی هیچوقت خاطرشون تموم نمیشه.
گفتم: ولی همین که نیستش،
کم کم همه چی تموم میشه…
گفت: «بودن بعضی از آدما،
تازه از نبودن‌شون شروع میشه.»