علاقه‌مند به بیان تحلیل‌ مرتبط با سیاست روز نیستم. تخصص امنیتی و نظامی ضروری‌‌اش را هم ندارم و در این زمینه فردی عامی‌ام. اما اندکی سررشته و تجربه در کار رسانه و فهم اوضاع سیاسی و نیز دغدغهٔ ایران نمی‌گذارد که نگویم: گویا قرارست روزها و ماه‌های آینده را برای ایران آبستنِ حوادث کنند. شواهدی چون: پیام‌های ویدیوییِ مکرر و معنادار نتانیاهو خطاب به مردم ایران و بین‌السطورهای آشکارش، پیام‌های بلافاصله و ناشیانهٔ یکی از دلقک‌های سیاسی پس از پیام‌های او، کدهای همکاری ترامپ با نتانیاهو در قبال ایران، ادعای [غیرواقعی] قبول آتش‌بس لبنان برای تمرکز بر ایران، برخی خبرها و شایعه‌سازی‌ها در به دست آمدن فرصت حمله به تأسیسات هسته‌ای ایران، اوضاع بغرنج اقتصادی مردم خسته و بی‌نوا، ناترازی انرژی و آلودگی هوا، پیشبرد سیاسیِ شبه‌قانون تنش‌زا [و در اصل فرمان] عفاف و حجاب، تداوم فیلترینگ و ممانعت مراکز قدرت برای رفع آن از سوی دولت، بن‌بست‌های بین‌المللی برای پیشبرد مذاکره، اوضاع عجیب سوریه، شروع سنگ‌اندازی‌های همیشگیِ محافظه‌کاران علیه دولت‌های معتدل، بن‌بست‌های رخ‌داده در پیشبرد پروژهٔ وفاق دولت یا عامل‌نبودن و کم‌کاریِ غیرقابل‌قبولِ خود دولت در چانه‌زنیِ بیشتر، همه و همه دست به هم داده‌اند که چراغ‌های خطر بیش از همه روشن شوند. روشنفکران، متفکران، کنشگران سیاسیِ ایران‌دوست و آزاده، مسئول‌اند؛ اما خطاب این چراغ‌های خطر بیش از همه متوجه حاکمان ماست. آنها قدرت دارند و قدرت در تغییر اوضاع مهمترین مؤلفه است. هنوز امیدوارم که حاکمان دست‌کم آن حوزه‌هایی را که در دسترسشان است، مدیریت کنند و قصه‌های تلخی مثل ماجرای فیلتر و شبه‌قانون مخرب حجاب و عفاف را هر چه زودتر از گود خطر کنار بگذارند. مثل روز بر همگان آشکارست که این دو مقوله و خاصه اجرای شبه‌قانون حجاب و عفاف در خطرناک‌ترین و آسیب‌زننده‌ترین موقعیت ممکن است. #خرده‌نوشت‌ها @Hamesh1