جنگ این روزها تمام مناسات اجتماعی کشور اعم از اقتصادی و به ویژه امنیت روانی جامعه متاثر از شایعات مبنی بر ورود مستقیم ایران به منازعه خاورمیانه و جنگ بین ایران و اسرائیل شده است. در این رابطه بازار سیگنال های مهم و شفافی به تصمیم سازان ارسال کرده است و از طرف دیگر روان جامعه به شدت مضطرب و نگران وقوع حادثه غیرقابل کنترل هستند. هر چند مقامات مسئول کشور به ویژه مقام معظم رهبری از همان ابتدای عملیات طوفان الاقصی این منازعه را کاملا فلسطینی توصیف کرده و با وجود تلاش های زیاد نتانیاهو برای کشاندن پای ایران به جنگ مستقیم و ویرانگر، اما در مقابل با مقاومت صبار، مدبرانه و تیزهوشانه جمهوری اسلامی ایران مواجه شد و حتی اخیرا نیز رهبر انقلاب به صراحت بر پاسخگویی به تجاوزات رژیم صهیونیستی با راهبرد برهم زدن محاسبات این رژیم تاکید دارد، اما برخی مواضع و نظرات سعی در زنده نگداشتن فضای جنگ قریب الوقوع دارند. این مواضع غیر انقلابی که مخرب آرامش اجتماعی نیز هست زمانی قوت می گیرد که اظهاراتی مبنی بر اینکه بخش قابل توجهی از مردم برای رسیدن به اتوپیای عده ای جزم اندیش باید قربانی جنگ قریب الوقوع شوند و احیانا به بنا بر منطق داعشیزم این تئوریسین های جنگ طلب، پس از کشته شدن هم مستقیم به بهشت راه پیدا خواهند کرد. از دید و منظر این افراد مردم، شهروند و انسان نیستند بلکه ابزاری برای رسیدن به اهداف آنها می باشند که در مواقع مختلف وظایف و تکالیف معینی دارند و نهایتا قربانیان اندیشه های آنها خواهند بود. از سوی دیگر اسرائیل به وضوح نشان داده است برای رسیدن به اهداف خود پایبند به هیچ خط قرمزی حتی استفاده از سلاح کشتار جمعی و غیر متعارف نیست و به شدت به دنبال تصاعدی کردن واکنش ها برای رسیدن به هدف نهایی خود است و متاسفانه جامعه بین الملل و حتی عمده کشورهای منطقه هم در سکوتی خاص و منفعت طلبانه به سر می برند. پس از حوادث متعدد چند سال اخیر به ویژه التهابات 1401 و شهادت رییس جمهور عزیز و سختگیری در تحریمهای ظالمانه و عدم اعتنای جدی و واقع بینانه برخی کشورها مانند روسیه و چین به منافع درازمدت مردم ایران، نیاز مبرم جامعه حفظ و تقویت امنیت روانی و اجتماعی است که باید با هوشیاری و تدبیر دنبال شود. در هر حال سایه جنگ به طرز مخربی فضای امنیت بخش کشور را متاثر از خود کرده است و امنیت روانی جامعه را مخدوش کرده و آسیب رسانده است. باید بپذیریم و باور کنیم که بر اساس شواهد، تعاملات، مناسبات و قرادادهای موجود در منطقه امکان کوچترین توقفی در روند توسعه متوازن و همه جانبه کشور مبتنی بر تعاملات سازنده و پایدار بین المللی وجود ندارد و ایجاد هر گونه تنش عمیق و بحران زایی بر اساس منافع، مصالح، حکمت و عزت ملی نخواهد بود.