من در‌مورد خودم احساس خوبی دارم چون اصلاً شبیه تو نیستم. وقتی داشتم این کتاب را می‌نوشتم، مطالب و مقاله‌های بسیاری را یافتم که مردان و زنانی را به تصویر می‌کشید که می‌خواستند به دنیا ثابت کنند که دیگر از وزن‌شان، گرایش جنسی‌شان، هویت جنسی‌شان، طلاق‌‌شان، سقط جنین، اعتیاد، بیماری روانی، ناتوانی جسمی، یا تجاوزی که به آن‌ها شده شرمنده نیستند. شرم‌زدایی تبدیل شده به روح زمانۀ ما و ویژگی اصلی دوران ماست. اکنون بسیاری از مردم شرم اجتماعی را نیروی ستمگری می‌دانند که باید با آن مقابله کرد. چیزی که من را متعجب کرد حجم عظیم مقالاتی بود که اصرار داشتند بگویند این دیگران‌اند که باید شرم کنند. نویسندگان انگشت‌شان را به‌ سمت مرتجعان، چندهمسران، بیگانه‌هراسان، پزشکانی که به بیماران چاق‌شان احساس شرم می‌دهند، صنعت‌گران حریص، افرادی که بی‌شرمانه مالیات نمی‌دهند، سیاستمداران بی‌ملاحظه، قاتلانی که احساس پشیمانی نمی‌کنند، والدین بی‌توجه و... نشانه می‌گرفتند. ما اغلب، ازطریق شرمنده‌کردن دیگران، از ارزش‌هایی مانند شکیبایی و مدارا، شفقت، انصاف و مسئولیت اجتماعی حمایت می‌کنیم. در سال‌های اخیر، شرم در حوزۀ سیاست تبدیل به یک سلاح شده است. هر حزبْ طرف دیگر را وقیح می‌داند و اصرار دارد که حزب مخالف باید از موضع سیاسی خود خجالت بکشد. صاحب‌نظران و نویسندگان نامه‌ها اصرار دارند که اعضای فلان حزب سیاسی باید برای داشتن چنین یا چنان عقیده‌ای که آن نویسنده با آن مخالف است شرم کنند. این اتهامات آشکارا، و گاهی پنهانی، از ارزش‌هایی حمایت می‌کند که نویسنده با آن موافق است. لحن این نویسندگان اغلب گستاخانه و حق‌به‌جانب است. آن‌هایی که از قربانیان سرکوب‌شدۀ شرم اجتماعی دفاع می‌کنند اغلب نظرشان را با همان وقاحت و حق‌به‌جانبی گروه دیگر ابراز می‌کنند. در سطح روان‌شناسی فردی، وقتی سرپیچی از شرم با تلاش برای ایجاد شرم در دیگران همراه می‌شود‌، اغلب نشان‌دهندۀ نوعی غرور کاذب است: یعنی من در‌مورد خودم احساس خوبی دارم چون اصلاً شبیه تو نیستم. این شبیه این است که فرد شرمش را روی دیگری تخلیه می‌کند و بقیه را مجبور می‌کند تا شرمش را تحمل کنند. سرپیچی از شرم، در دفاعی‌ترین حالتش، جایگزین سرزنش و تحقیر می‌شود تا احساس ارزشمندی برای آن شخص پدید آورد. افرادی که بیش‌ازحد به سرپیچی از شرم و شرم‌زدایی تکیه می‌کنند ممکن است در تلاش برای مقابله با شرم تحمل‌ناپذیرشان منزوی‌تر و حق‌به‌جانب‌تر شوند و بیشتر دیگران را قضاوت کنند. از کتاب شرم‌کاوی نویسنده: #جوزف_برگو مترجم: #حامد_حکیمی 👉@hamedhakimi8