دربارۀ «بچه» و «بچگانه» واژۀ «بچه»، در فارسی میانه (= دورۀ اشکانی و ساسانی)، «وچَّگ» (waččag) بوده و در فارسی نو (= فارسیِ پس از اسلام)، به‌صورت «بچّـَ» (bačča) درآمده (با تبدیل «و» به «ب» و حذف «گ») و سپس با املای «بچه» نوشته شده‌است. بنابراین هنگامی که «-انه»یِ صفت‌ساز به آن افزوده می‌شود، «گ»، که جزو واژه بوده‌ و حذف شده‌است، دوباره به تلفظ می‌آید و در خط نوشته می‌شود. پس «بچه» + «-انه» می‌شود «بچگانه». ازاین‌رو املای *بچه‌گانه نادرست است. «بچه» + «-ی» نیز با املای «بچگی» نوشته می‌شود، نه *بچه‌گی. #واژه‌شناسی #املا_رسم‌الخط ۱‌۳‌۹‌‌۹‌/‌۱‌۰‌‌/‌۲‌‌‌‌۸‌ سید محمد بصام @Matnook_com instagram.com/matnook_com