هنگام افزودن پسوند یا تکواژ به واژهٔ پایه بهتر است هیچ‌یک از حروف واژهٔ پایه را حذف نکنیم: ـ گربه‌هه: گربه + ه (واج میانجی) + ه (واژه‌بست معرفه‌ساز) ـ خونه‌ش (و نه خونَش) ـ علاقه‌مند (و نه علاقمند) ـ سایه‌بان (و نه سایبان) پانوشت ۱: از دیدگاه تاریخی، ستارگان و فرشتگان و زندگی و بچگی و جز آن‌ها مشتق از ستارگ و فرشتگ و زندگ و بچگ هستند. واژه‌های اخیر در فارسی نو به ستاره و فرشته و زنده و بچه تبدیل شده‌اند. واژه‌های عربیِ دارای ـ‌گی، مانند جملگی و باکرگی، به قیاس واژه‌های فارسیِ یادشده ساخته شده‌اند. پانوشت ۲: در تحلیل هم‌زمانی، واج /گ/ در واژه‌های بالا واج میانجی یا تکواژ میانجی در نظر گرفته می‌شود و دلیل ظاهر شدن آن را جلوگیری از کنار هم قرار گرفتن دو واکه / مصوت می‌دانند. باید توجه داشت که در واقعیت چنین اتفاقی نیفتاده‌است. پانوشت ٣: زبان فارسی به سه دورۀ اصلی تقسیم می‌شود: فارسی باستان: دورۀ هخامنشی فارسی میانه: دورۀ اشکانی و ساسانی فارسی نو: دورۀ پس از اسلام ۱۳۹۹/۰۹/۲۱ ▫️فرهاد قربان‌زاده @azvirayesh