‍ غزل شمارهٔ ۱۵۰   زاهدِ خام که انکارِ مِی و جام کند پخته گردد چو نظر بر میِ خام اندازد باده با محتسبِ شهر ننوشی زنهار بخورد باده‌ات و سنگ به جام اندازد حافظا سر ز کُلَه گوشهٔ خورشید برآر بختت ار قرعه بدان ماهِ تمام اندازد ✍#حافظ https://t.center/hafezanh 🎙#حمیدپورخواجه https://t.center/HamidDeklameh اینستاگرام https://www.instagram.com/invites/contact/?i=poefyi707no&utm_content=iscgrby 🎼#سه_تار #استادامیرمتولی