شرط دوستی حقیقی این است که قویاً، به طور عینی و فارغ از هرگونه نفع شخصی در خوشی و ناخوشی دیگری سهیم باشیم و این خود مستلزم هم هویت شدن واقعی با دوست است. خودخواهی ذاتی نوع بشر چنان با این گونه دوستی مغایر است که معلوم نیست، دوستی حقیقی هم مانند مار غول‌آسای دریایی در زمره‌ی موجودات افسانه‌ای است یا واقعاً وجود دارد. در باب حکمت زندگی/ آرتور شوپنهاور @grayart