مصدرِ «
بودن» و فرزندانش
«
بودن» مصدرِ مشهوری است که فرزندانِ بسیار معروفی دارد، اما عجیب است که فرزندان هیچ شباهتی به مادرشان ندارند.
اینها فرزندانِ «
بودن»اند:
ام/ م: زندهام، خوبام/ خوبم
ای/ ی: زندهای، خوبی
است/ ست: زنده است، خوب است، آنجاست
ایم/ یم: زندهایم، خوبایم/ خوبیم
اید: زندهاید، خوباید/ خوبید
اند: زندهاند، خوباند/ خوبند
هستم
هستی
هست
هستیم
هستید
هستند
باش: آماده باش، ناراحت نباش
باشم: آماده باشم، ناراحت نباشم، رفتهباشم
باشی: آماده باشی، ناراحت نباشی، رفتهباشی
باشد: آماده باشد، ناراحت نباشد، رفتهباشد
باشیم: آماده باشیم، ناراحت نباشیم، رفتهباشیم
باشید: آماده باشید، ناراحت نباشید، رفتهباشید
باشند: آماده باشند، ناراحت نباشند، رفتهباشند
سه مصدرِ فرضیِ «استن»، «استیدن»، و «هستن» را هرگز به کار نبرید. اینها فرزندانِ نامشروعِ «
بودن»اند. بهجایشان «
بودن» را به کار ببرید.
در زبانِ انگلیسی نیز فرزندانِ مصدرِ to be هیچ شباهتی به مادرشان ندارند:
am
is
are
#فعل#بودن