وُشخاینده: بخشاینده. ابتدا کنُم به نامِ یک خدای بی‌هم‌تا وُ بی‌هَنباز، بی‌زن وُ بی‌فرزند، سزاوارِ آن‌که وی را پرِستند، وُشخاینده بر نیک وُ بد به روزی دادن اندر این جهان، وُشخاینده بر مؤمنان خاصه به آمرزش اندر آن جهان. سورۀ ۱، آیۀ ۱. گزاره‌ای از بخشی از قرآنِ کریم (تفسیرِ شُنقُشی)، به کوششِ محمدجعفرِ یاحقی، تهران: بنیادِ فرهنگِ ایران، ۱۳۵۵، ص ۳. #کهن‌واژه‌ها