از یک جایی به بعد تن میدهی به هرآنچه که هست و دست میکشی از هرآنچه که نیست و آرام مینشینی و زندگی‌ات را میکنی و اهمیتی نمیدهی به توقعات و آرزوهات و نمیخواهی که اهمیت بدهی چرا که میدانی اهمیت دادن به دویدن، وقتی پایی برای دویدن نداری، حرص خوردن و عذاب کشیدنِ بیهوده‌ست.
از یک‌جایی به بعد نه تنها اندوه و مشکلاتت را به رسمیت میشناسی، بلکه مینشینی و با آن‌ها چای مینوشی و برایشان خاطره تعریف میکنی!!!
از یک جایی به بعد دیگر همین است که هست!!! تا پیش از آن هرکار کرده‌ای، کرده‌ای ولی از آن نقطه به بعد بهترین کاری که می‌توانی بکنی این است که هر آنچه داری و هست را بپذیری و سر به زیر و آرام، زندگی‌ات را بکنی🌱ᥫ᭡
