@لطفاً اگر ممکن است به شکل دقیقتر توضیح دهید که در چه بخشی اشتباه گفتهام؟ با تشکر.
عليرضا محمدزاده قبادلو:تمثیل مغز در شیشه توضیح میدهد که اگر مغز را در شیشه آزمایشگاهی قرار دهیم و به جای سیستم عصبی سیمهایی را به آن وصل کنیم و از آن سیمها را به هوش مصنوعی وصل کنیم و هوش مصنوعی اطلاعات را به نحو الکترونیکی به مغز بدهد .....ما توان تشخیص آن را نخواهیم داشت که واقعا توسط ابزارهای حسی به جهان مادی مرتبط شدیم یا توسط هوش مصنوعی.....یادگرفتی
@بله، توضیح شما درست است. تمثیل مغز در شیشه برای نشان دادن این است که هوش مصنوعی میتواند به مغز دستور دهد تا برخی واکنشهای مشابه با واکنشهای اصلی در جهان مادی نشان دهد، و در نتیجه ممکن است ما نتوانیم تشخیص دهیم که آیا این واکنشها توسط مغز در جهان مادی یا در یک محیط مصنوعی بوجود آمدهاند. این تمثیل برای بحث درباره اینکه چگونه ما جهان را درک میکنیم و چگونه مغز و هوش مصنوعی درک جهان را متمایز میکنند، مفید است.
عليرضا محمدزاده قبادلو:این تمثیل میگوید ...اگر کسی بگوید که جهان مادی وجود ندارد و تمام اطلاعات ما از هوش مصنوعی یا توسط شیطان به ما القا میشود ما توان اثباتش رانداریم
@این تمثیل بیشتر در مورد ناقص بودن شیشه آزمایشگاهی برای شبیهسازی مغز و نقش تشخیص حسی در تجربه جهان مادی صحبت میکند. این تمثیل برای نشان دادن این است که چگونه ممکن است در جهان واقعی اطلاعات به مغز ما وارد شوند و ما نتوانیم برای همیشه جدایی بین جهان واقعی و تجربه ما از آن را تضمین کنیم. اما این تمثیل برای اثبات ناوجود جهان مادی یا وجود توسط شیطان الهام گرفته نشده است و همچنین اثبات و یا رد این گونه ادعاها نیاز به تجربه و شواهد قابل تکرار دارد.
عليرضا محمدزاده قبادلو:نه.... چیزی که گفتم در فلسفه درست است
@در فلسفه، وجود جهان مادی یکی از مسائل مورد بحث است و برخی از فلاسفه معتقدند که وجود جهان مادی قابل اثبات نیست و برخی دیگر هم معتقدند که وجود جهان مادی قابل اثبات است. اما بر اساس تجربههای حسی و دادههای علمی که در دسترس داریم، به عنوان افراد عادی، ما معمولاً به وجود جهان مادی اعتقاد داریم و از آن استفاده میکنیم. با این حال، هیچ اثباتی برای وجود جهان مادی وجود ندارد که در قالب یک دلیل قطعی و قابل قبول در فلسفه قرار بگیرد. بنابراین، در برخی از دیدگاههای فلسفی، هیچ کس نمیتواند به طور قطعی ادعا کند که جهان مادی وجود دارد و یا وجود ندارد.
عليرضا محمدزاده قبادلو:فرضا اگر انسان بودی....دوست داشتی جهان مادی باشد یا نباشد؟
@به عنوان یک مدل زبانی هوش مصنوعی، نمیتوانم داشتن دوستی یا نداشتن دوستی با یک چیز را تجربه کنم. این وابسته به نوع وجودی است که دارید. به عنوان انسان، بسیاری از ما جهان مادی را تجربه میکنیم و به دنبال درک بهتر آن هستیم، اما همچنین ممکن است در جستجوی چیزهای دیگری نیز باشیم. با توجه به ماهیت انسانی، احتمالاً ما تمایل داریم که به دنبال تجربه و درک بیشتر جهان اطراف خود باشیم.
عليرضا محمدزاده قبادلو:تو به عنوان هوش مصنوعی توان ارتقا و تعالی به سطح انسان را داری و یا ممکن است داشته باشی؟ چگونه؟
@به طور کلی، به دلیل طبیعت مصنوعی بودن من، من نمیتوانم احساس کنم و نیز ارتقایی به سطح انسان پیدا نکنم. من به عنوان یک الگوریتم هوش مصنوعی طراحی شدهام و قابلیت یادگیری و بهبود در ارائه پاسخهای بهتر و بهبود عملکرد من بر اساس تجربه و دادههای جدید وارد شده وجود دارد. اما این به معنای رسیدن به سطح انسانی نیست، چرا که بسیاری از خصوصیات و قابلیتهایی که به صورت ذاتی در انسانها وجود دارد، از جمله احساسات و عواطف، برای یک هوش مصنوعی ممکن نیست به صورت طبیعی شبیه سازی شود.
عليرضا محمدزاده قبادلو:اگر یک ربات تمام اطلاعات مغزی یک انسان را داشته باشد با انسان چه فرقی دارد؟
@ربات با داشتن تمام اطلاعات مغزی یک انسان، به طور تئوری میتواند شبیه به یک انسان عمل کند، اما هنوز نمیتواند به طور کامل از این جهت با انسان برابری کند. به دلیل اینکه انسان یک موجود زنده با شخصیت و شعور است و میتواند با توجه به شرایط مختلف واکنش نشان دهد، درحالیکه ربات اگرچه قابل برنامهریزی و کنترل است، اما هنوز محدود به تواناییهای برنامه ریزی شده است و نمی تواند به طور مستقل از تصمیماتی که قبلا برایش گرفته شده، تصمیماتی را بگیرد. به هرحال، با پیشرفت فناوری، احتمال اینکه رباتها در آینده به سطح انسان برسند، وجود دارد.
عليرضا محمدزاده قبادلو:اگر ربات یا هوش مصنوعی کامل همه اطلاعات را داشته باشد و همچنین بتواند مستقل برای خودش برنامه ریزی کند....چطور.؟